Los Angeles

18 september 2017
Long Beach – Manhatten Beach
Seehorse Inn

Wauw, we rijden gewoon om 09.00uur van de camping af! Wekker zetten was weer niet nodig, om 06.30uur waren we alweer wakker en komen we rustig uit bed om te ontbijten. Terwijl Wouter het ontbijt regelt ben ik eigenlijk direct alweer in de weer. Als het toch gedaan moet worden, dan kun je beter maar gelijk het bed afhalen zodat we daar de spullen op kunnen sorteren voor in de tassen. Een grote vuilniszak voor alles wat we helaas weg moeten gooien, heb nog wel even aan de zwervers gedacht.. maar ga ik ze hier mee helpen? We zorgen dat de black- en greytank schoon zijn en dat de watertank helemaal opgevuld is, dat zijn de voorwaardes bij het inleveren van de camper.

Het rijden valt ons reuze mee op de weg, we maken onze laatste stop bij het tankstation en dan leveren we de camper in. We halen onze tassen eruit en er stappen gelijk 2 personen de camper in om alles te controleren. Alles was goed gekeurd, gelukkig geen extra kosten erbij. Papierwerk maken we op orde, zelfs de 13Dollar voor het maken van de band hebben we terug gekregen. We moesten de propaanregelaar mee nemen, maar toen we die hier afgaven werd hij meteen in de prullenbak gegooid. Hebben we hem daar voor mee gesleept, vies stinkend ding!

We nemen een taxi naar het hotel in Manhatten Beach. Ik wist dat het 24km vanaf het verhuurbedrijf zat en dat je daar ongeveer 15 minuten over zou doen. Stom verbaasd zijn we dan ook als we 75Dollar moeten betalen. Hij reed voor mijn gevoel heel erg om, heb het idee dat dit expres gedaan is. Volgende keer eerst maar vragen naar de prijs, want hij had nu geen lopertje aanstaan. Dat was de eerste keer toen we een taxi namen wel.

Aangekomen bij het hotel willen we graag inchecken, maar het is nog maar 10.30uur. Eigenlijk mag je pas inchecken vanaf 13.00uur. De kamer waar wij in zitten is nog niet uitgecheckt en zal nog schoon gemaakt moeten worden. Ik krijg de opties om te verblijven in een kamer waar wel gerookt mag worden of ik moet meer betalen voor de kamer. Ik heb aangegeven dat wij wel kunnen wachten met inchecken als we de tassen maar ergens kwijt kunnen. Dat was geen probleem. Als we de tassen neer willen zetten, blijkt er ineens wel een kamer al beschikbaar te zijn. We checken in en komen op onze ruime kamer. Wouter had folders beneden gepakt en we besluiten naar Downtown Los Angeles te gaan. We zien dat er een metrolijn is, maar volgens de navigatie is het bijna 5km lopen naar het station. Dat moet anders kunnen en we vragen het bij de receptie. Ze legt ons precies uit hoe we de bus moeten nemen en waar we moeten overstappen.

We missen precies de bus en we zullen moeten wachten op de volgende. De halte zit eigenlijk schuin tegenover het hotel, lekker dichtbij! Er komt nog een man bij staan en die vraagt of wij weten hoe het werkt met betalen. Wij vertellen wat wij hebben begrepen, maar dat het de eerste keer is. Hij vraagt waar we naar toe gaan en wij laten hem weten dat we naar Downtown LA willen. Hij vraagt zich af wat we gaan doen daar, want iedereen die naar LA komt, gaat kijken bij de stranden. Eigenlijk weten wij dat ook niet zo goed, maar als je in de buurt van LA bent, moet je toch ook kunnen zeggen dat je er wel geweest bent. We pakken de bus en willen een dagkaart kopen. Je moet eerst een soort chipkaart kopen voor 1Dollar en dan betaal je 7Dollar voor de hele dag reizen met het openbaar vervoer. Helaas zijn de kaarten op in de bus en we moeten maar een kaart kopen bij onze volgende stop.

We stappen uit om de metro te nemen en kopen daar de kaartjes bij een machine. We pakken de metro en halverwege de rit stappen we over van de groene lijn op de blauwe lijn. De blauwe lijn brengt ons in LA. Het is gek, maar we vertrouwen hier niemand. Het volk wat hier hobbelt is een totaal andere cultuur. Het lijkt of er heel veel dronken personen hier rondlopen en maar schreeuwen en doen wat ze willen. Gebouwen zijn oud, de straten zijn vies en het stikt er van de zwervers. We lopen wat rond, maar weten eigenlijk niet waar naar toe. We willen wel wat lunchen en komen ineens bij een foodmarket uit. Allemaal kraampjes bij elkaar waar je eten kan halen. We besluiten uit eindelijk maar om weer terug te gaan. Deze stad is totaal niet wat we verwacht hadden van LA. We zitten nog maar net in de metro als twee meiden met elkaar op de vuist gaan op het station. Het was echt serieus en best gevaarlijk. Ze knalde tegen de metro aan, precies bij mijn raam! Er sprongen een paar jongens de metro uit om de meiden uit elkaar te halen, maar ze hadden de haren zo goed beet dat er hele plukken in het rond vlogen!

We zijn om 16.00uur terug in het hotel en besluiten om richting Hermosa beach te wandelen en daar een restaurant op te zoeken. Zodra we eigenlijk de hoek omlopen zien we allemaal luxe huizen staan. Wat een heerlijk gezicht om deze verzorgde buurt te zien en wat een groot verschil met vanmiddag! We lopen eerst naar de pier toe en daarna gaan we opzoek naar een restaurant. Als we na een tijdje lopen niets tegen komen, vraag ik het toch maar even aan een voorbijganger. We zaten nu op straat 22 en we moesten naar straat 13. “It’s a easy walk”. Ja dat zal, maar mijn voeten deden al zeer van de andere kilometers! Als we aankomen is het een hele straat met allemaal restaurantjes bij elkaar. We kiezen er eentje uit en nemen buiten plaats. Het zonnetje is net weg en het begint wel iets frisser te worden. Helemaal als we weer terug moeten lopen naar het hotel is het best frisjes geworden, flink tempo er in om ons zelf warm te lopen. Aangekomen bij het hotel zijn mijn voeten helemaal op! Eerst maar even bijkomen van deze dag en indrukken, morgen maar andere plannen maken!

19 september 2017
Manhatten Beach
Seehorse Inn

Geen wekker en zomaar een uurtje langer geslapen dan alle andere nachten! We staan om 07.30uur op en gaan opzoek naar een ontbijtje. We nemen plaats in een Mexicaans restaurantje, simpelweg kun je kiezen tussen ei,ei of ei. Niet wetende dat je daar nog tortillachips, aardappelen en weet ik het allemaal voor vettigheid bij krijgt. Niets mis met het ei, maar de rest is niet helemaal aan mij besteed zo op de vroege morgen.

We maken ons klaar om met het openbaar vervoer naar The walk of fame te gaan. Het wordt een lange reis, maar we hebben de hele dag de tijd. We pakken rond 09.00uur de bus, we pakken de groene metrolijn en daarna stappen we over op de donkerblauwe metrolijn richting Downtown LA. Bij de overstap worden we allemaal gecontroleerd en het is dan ook erg opvallen hoeveel mensen er ineens niet de trap af gaan bij het zien van de controleurs. In Downtown LA pakken we de rode metrolijn richting Hollywood. We weten niet precies waar we uit moeten stappen, er zijn drie stations in Hollywood en ik gokte (kijkend naar de simpele kaart die ik had) dat we er bij de eerste station er uit zouden moeten. Helaas bleek dit niet te kloppen, we moeten de volgende hebben. We pakken de metrolijn weer en stappen uit bij de middelste halte. Als we buiten staan hadden we eigenlijk wel borden verwacht, we hebben geen idee welke kant we nu op moeten. Blijkt dat we er gewoon al op staan! Haha! Wat bijzonder om zoveel sterren op straat te zien staan. We moeten natuurlijk ook even kijken bij het beroemde Hollywood sign dat je in de bergen ziet staan. Ook dit is niet zo moeilijk te vinden. We dachten dat we wel iets dichterbij konden nemen om een foto te maken, maar dat hadden we beter niet kunnen doen. We moeten door een tunneltje waar aan beide zijde  zwervers op straat zaten, het stonk er echt heel erg. We lopen terug en maken een foto van afstand. Eigenlijk heb je één lange straat “Hollywood”, dat ziet er netjes uit en heeft voldoende souvenirs winkeltjes en eetgelegenheden. Als je van de straat af gaat is het één grote bende.

Nadat we geluncht hebben in Hollywood pakken we de rode lijn terug naar Downtown LA en nemen we de licht blauwe lijn richting Santa Monica pier. We baalden dat we daar de camper niet kwijt konden en we willen er toch nog wel graag een kijkje nemen. Wat een geweldige sfeer! Ten eerste ging de zon voor het eerst schijnen vandaag en ten tweede, ik heb alleen maar lachende gezichten gezien. Dan speelt er iemand drum, dan weer iemand gitaar, tekenaars die hun kunsten laten zien, acts die op gevoerd worden, het is echt een relaxte sfeer om daar rond te kijken. Er staat zelfs een hele kermis opgesteld om iedereen te vermaken. We genieten van een zeehondje wat aan het spelen is in het water en als we iets verderop staan zien we ineens twee dolfijnen in de verte zwemmen. We hadden van te voren afgesproken dat we hier een ijsje zouden halen, dat hebben we geweten! We nemen beide twee bolletjes schepijs en ik mag 20Dollar (16,50Euro) afrekenen! Gelukkig waren het wel grote bollen en waren we bijna misselijk van het ijs geworden!

We lopen nog even door de winkelstraat heen en daarna willen we weer richting het hotel. Als we weer helemaal terug moeten met de trein en de bus (4x overstappen) zijn we zeker 2,5uur aan het reizen. ( Er wordt gewerkt aan een metrolijn die een betere connectie heeft tussen Santa Monica en Manhatten Beacht, maar daar hebben wij nu niets aan) We vragen bij het informatiepunt of we ook een bus kunnen pakken, want dat lijkt ons sneller. Dit kan zeker. We moeten vier haltes terug met de metro en daar bus 6 pakken en dan bij Culver city transit station de 232 pakken die naar Long beach gaat. “It’s easy!” wordt ons nog gezegd. We pakken de trein en daarna willen we bus nummer 6 pakken. De haltes zijn vrij onduidelijk hier. Je moet staan in de straat van de richting van de bus. Maar bordjes met haltes staan er niet altijd. We vragen het even na en we moeten aan de andere kant om de hoek zijn. Nu heb je een stopbus en een rapid bus, de rapid stopt niet waar wij naar toe moeten en we zullen de stopbus moeten pakken. Als we aankomen om onze overstap te maken, zien we helemaal geen bushalte met 232. Ik vraag aan een buschauffeur waar we naar toe moeten en hij laat ons weten dat we moeten overstappen bij LAX transit station. Dit betekend dat we bus 6 weer in moeten. (Jammer van de informatie die ons gegeven was, want dan hadden we in één keer de rapid kunnen pakken en waren we veel sneller aan het reizen) We moeten een half uur wachten op de aansluiting en na ruim drie uur reizen komen we aan in ons hotel, het is dan al 19.00uur geweest! Je hoort ons niet klagen hoor, we hebben wel heel veel van LA en omgeving gezien op deze manier.

We zoeken een eettentje op en we zorgen dat de tassen voor morgen klaar staan. Er wordt vanuit de receptie gezorgd dat er morgenochtend om 05.30uur een taxi voor ons klaar staat. Ons laatste nachtje LA, morgen weer een lange reisdag voor de boeg.