Yellowstone NP

8 september 2017 - Provo, Utah, Verenigde Staten

Ps. Foto's uploaden wil helaas niet, deze volgen uiteraard nog. Ik zal wat foto's van dieren over fotograferen vanaf de camera. De kwaliteit is niet alles, maar dan komen jullie maar gezellig het fotoboek bekijken als deze af is. ;)

5 september 2017
Dubois – Yellowstone NP
Bridge Bay

Brrr… we kunnen zien dat het 2 graden is buiten, wat een koude nacht hebben wij gehad. We rijden rond 07.30uur weg en vervolgen onze route richting Yellowstone. Voordat we hier in gaan rijden we eigenlijk eerst Grand Teton NP binnen. Hier bevindt zich het Jackson Lake waar je vanaf verschillende uitkijkpunten op kunt kijken. We hadden de korte broeken aangetrokken, maar als we bij onze eerst stop zijn trekken we toch de lange broeken maar aan en over mijn vest gaat er nog een jas aan. We gaan geen kou lijden. Onze eerst stop is een mooi stukje met uitkijk op de bergen, het lijkt nog mistig maar we begrijpen dat door bosbranden verderop de smok deze kant op is gekomen. We kijken nog bij een grote stuwdam en rijden daarna langzaam aan door naar boven.

Natuurlijk moeten we even een foto maken van het bord als we Yellowstone NP binnen rijden, toch wel een NP waar we beide naar uit kijken! We hebben niets gereserveerd en het plan is dan ook om eerst een camping te vinden. We hadden wat gelezen in de boeken en hadden al een centrale camping uitgezocht. In de krant die ik mee kreeg bij de ingang blijken veel meer campings aanwezig te zijn. Het is maar goed dat we de route niet andersom rijden, veel campings sluiten volgende week de deuren. Onderweg wordt er hard aan de weg gewerkt en het duurt dan ook even voor we hier voorbij zijn. We rijden naar de camping en gelukkig hebben ze plaats voor 2 nachten. Ik vroeg of het druk was en ze vertelde dat ze verbaasd was hoe druk het nu is omdat deze camping ook volgende week de deuren sluit. We krijgen een mooie plek had ze mij verteld. We rijden naar de plek, maar we moeten deels op de weg staan en er staat een bordje dat deze plek bezit is. We rijden toch maar terug om het extra na te vragen, maar we kunnen er gewoon staan.

We hebben besloten dat we vandaag de onderste loop doen. Wouter wil morgenvroeg graag dieren spotten in een gebied wat in de bovenste loop zit. We rijden naar het water om te lunchen. Wat een prachtig uitzicht en ook zo rustig. Ook al is het druk in het park, de drukte verspreid zich wel goed. We rijden door en zien dat er veel mensen aan het fotograferen zijn, dan moeten we natuurlijk ook stoppen bij de inham. We zien bizons in de verte lopen, eigenlijk te ver om op de foto te zetten, maar Wouter heeft liever een zwarte minivlek op de foto dan geen foto. Als we iets verder rijden zien we een andere groep en deze staan iets dichterbij, opnieuw foto’s nemen natuurlijk! Af en toe rolt er een door het zand heen wat een mooie stofwolk geeft en dan staan er 2 elkaar weer uit te dagen. Een leuk gezicht zo! We rijden weer door en komen dan weer veel mensen met camera’s tegen in de weer. Als we ook geen kijken stormen er ineens een paar mensen weg. Er zijn 2 bizons met elkaar aan het stoeien en ze kwamen te dichtbij. Er staat gelukkig ook een park ranger om alles in goede banen te lijden. We gaan opzoek naar geisers, want daar staat Yellowstone om bekend. Bij Norris Geyser Basin kun je een hele mooie route lopen langs diverse geisers. Van groot tot klein en van non actief tot actief. Vele hebben ook een naam gekregen. Inmiddels is het zo warm geworden dat we de lange broeken maar weer omgewisseld hebben voor een korte broek. Verderop zit de bekendste geiser, Grand Prismatic Spring. ( Google maar eens op Yellowstone NP, dan kom je de plaatjes al direct tegen ) Er is mij verteld dat als ik de foto wil nemen zoals die op internet te zien is, dan verder door moet rijden en stuk omhoog moet lopen, maar ook weet ik dat je dit in de ochtend moet doen. Het is al 19.00uur in de avond en we bekijken de geiser wel vanaf beneden, maar omdat dit wel echt op mijn fotografielijstje staat komen we hier nog naar terug en dan nemen we de foto’s van boven af.

We rijden verder en we merken dat we aan deze kant niet alle zijpaden in mogen slaan met een RV, erg jammer! We bezoeken nog een waterval en stoppen bij de Old Faithful Geyser. Dit kreeg Wouter als tip mee van een collega, maar wij moeten eerlijk bekennen dat dit zeker niet het mooiste is van Yellowstone. De zon gaat steeds meer zakken en we moeten nog 60km rijden voor we weer op de camping zijn.

Er zijn in de berm auto’s die gestopt zijn, ze zijn foto’s aan het maken van Wapiti’s. Het is al aan het schemeren en gelukkig weet ik dankzij de leuke cursussen die ik heb gevolgd hoe ik toch een mooie foto kan maken. Het laatste stuk rijden we in het donker. Op de camping aangekomen begin ik direct met koken, het is dan al 21.00uur. Na het eten kijken we nog even in de boeken voor morgen en schrijf ik mijn verslag voor we naar bed gaan.

6 september 2017
Yellowstone NP
Bridge Bay

De wekker loopt om 05.30uur af en daar schrikken we allebei wakker van. We willen vandaag wildlife spotten in Lamar Valley en dat is nog 1,5uur rijden vanaf waar wij ons bevinden. Het is nog super donker buiten, want lantarenpaal zie je hier niet. We hebben besloten op plaats van bestemming te ontbijten en rijden dan ook zo snel mogelijk weg. We zijn niet alleen in het donker aan het rijden, we komen diverse auto’s tegen met waarschijnlijk allemaal hetzelfde doel. We komen onderweg veel stilstaande auto’s tegen die al een plek gevonden hebben, wij willen perse verder naar Lamar Valley omdat je hier de meeste soorten wild kunt spotten; Wolven, beren, herten, bizons enz. Natuurlijk hoop je op een wonder, want hoe vaak kom je nou wolven tegen in het wild? We vinden een mooie plek waar we uitkijken op de valley en ontbijten. Het is koud buiten dus een kopje thee gaat er wel in. De zon is langzaam opgekomen en we gaan wat meer ontdekken van de omgeving waarin we ons nu bevinden. Er komen steeds meer auto’s voorbij en we zien ook groepen auto’s staan met allemaal spotters boven op een berg. Natuurlijk moet Wouter even weten waar ze naar kijken. Het blijkt dat ze hier nog niet zo lang geleden twee wolven hebben gezien en nu stond er een dikhoornschaap in de bergen. De camper stond niet echt gunstig en we rijden door. We zien diverse bizons langs de kant en in de verte staan. We proberen wat leuke foto’s te maken en Wouter is lekker aan het turen door zijn verrekijker. We rijden een stuk verder en daarna keren we weer om. De grote groep van daarnet is al iets uitgedund, maar er staan nog altijd veel mensen te kijken. Wij gaan verderop even kijken. We zien een kudde bizons die wat in gevecht zijn met elkaar en ineens ontdekt Wouter twee wolven tussen de kudde door lopen. Hij meldt dit aan de mede kijkers van deze plaats en iedereen moet precies weten waar. Ik kijk door de camera heen, maar daar zie je iets minder door dan dat je door de verrekijker kijkt. Dus ik zie ineens zes wolven!! Wouter kijkt snel en moet mij helaas teleurstellen. We hebben foto’s gemaakt, maar met het oog zijn de wolven al haast niet zichtbaar, laat staan dat je ze mooi op een foto krijgt.

We lopen een stukje over het gras om iets dichterbij te kunnen komen. We kunnen de wolven niet meer ontdekken, maar we zien ineens een kudde bizons links naast ons voorbij komen. (wel voldoende afstand hoor!!) Deze moeten door het water om de overkant te bereiken, wat een gaaf gezicht! Zoiets zie je normaal alleen op tv naar mijn idee! We genieten volop van het uitzicht en alles wat er gebeurt, de kou vergeten we dan maar snel.

We rijden weer verder en dan komt er weer een kudde bizons aanhollen, die willen vast de weg oversteken. Daar moeten wij natuurlijk wel even op wachten. Als we weer verder door rijden staan er gaffelbokken aan de kant van de weg. Ook deze moeten we natuurlijk vast leggen net zoals vele anderen die ook zijn gestopt. Er loopt een mannetje tussen die ineens uit het niets de weg over sprint, wat kunnen die hard rennen. Als we weer verder rijden wil er een groep gaffelbokken de weg oversteken, chopchopchop..

Het is al 11.30uur voor we weg rijden uit Lamar valley, maar we hebben wel genoten! We gaan starten met de bovenste loop in Yellowstone. We stoppen diverse keren om te genieten van het uitzicht. We rijden naar Mammoth Hot Springs, super druk hier! Er zit hier ook een soort dorpje bij met tankstation, restaurant en allemaal verblijven. We vinden gelukkig een plekje waar we de camper neer kunnen zetten en beginnen een rondje te lopen langs de hot springs. Het een is mooier dan het ander, maar het heeft wel iets aparts om te zien met alle kleuren. Het is lunchtijd en we hebben bedacht om het dorpje in te gaan om wat te halen. De rij bij het restaurant stond al buiten en ik zag het niet zitten om hier in te gaan staan als ik ook brood in de camper heb liggen. We lopen nog even door een souvenirwinkeltje en we zien dat we hier ook een broodje worst ( voor Wouter ) en nacho’s ( voor mijzelf) kunnen halen. We eten dit buiten in het zonnetje op. Zodra we terug zijn bij de camper trekken we de lange broeken uit, wat een verschil in temperaturen!

We besluiten een stukje te wandelen en lopen op een autoroute die momenteel afgesloten is. We hopen natuurlijk dat we iets leuks tegen komen, maar meer dan eekhoorns komen we niet tegen. Oh.. nou moet ik niet liegen, sprinkhanen houden ons de hele route gezelschap. Als we weer aan het begin van de route zijn zien we ineens bevers zwemmen in het riviertje.

We stoppen nog een aantal keer onderweg en rijden dan weer en heel stuk terug naar de camping. We hebben nog twee stops in gedachten die we hier willen doen. Bij Canyon Village bevinden zicht de upper en lower falls. We moeten hiervoor een heel stuk naar beneden wandelen. Op zich valt de lengte wel mee, maar het gaat behoorlijk steil. Onderweg komen we allemaal hijgende mensen tegen die weer omhoog komen en we zien ouderen die schrikken van de route en weer terug keren. We komen bij de waterval aan, we dachten eigenlijk aan de onderkant, maar we naderen toch de bovenkant. Met een flinke vaart stort het water naar beneden. We lopen door om een overzichtsfoto te kunnen maken van de waterval. Niet wetende dat we hiervoor ook gewoon in de auto konden stappen. We hebben weer flink de benen gebruikt vandaag.

Bij de Mud volcano maken we onze laatste stop voor vandaag, het is al later dan we van te voren hadden kunnen bedenken. De tijd vliegt hier voorbij in het park! Je kunt hier wel uitgebreider rondlopen, maar de zon gaat al bijna weer onder. We maken een klein rondje en rijden daarna richting de camping met een kleine stop bij een meer waar Wouter nog een ottertje spot. Ik had vanmorgen bedacht dat het wel lekker zou zijn om rond 17.00uur weer terug te zijn zodat we rustig aan kunnen doen in de avond, maar als we om 20.00uur aankomen weet ik dat ik beter geen tijd in gedachten kan hebben. Na het eten besluiten we onze eigen douche eens te proberen, op deze camping bevindt zich geen douche en we hebben behoorlijk lopen zweten. We hebben geen wateraansluiting, alles moet uit de tank komen. Maar die halve minuut geeft al een heel fris gevoel!

We luisteren nog even naar muziek en plannen een route voor morgen voordat we ons bed instappen… en voor de 10e keer deze dag, nog net voor het slapen gaan, moet Wouter mij toch nog even laten weten dat hij wel heel blij is dat hijzelf de wolven heeft gespot.

7 september 2017
Yellowstone NP - Provo
Lakeside RV campground

De wekker gaat om 06.00uur af, we willen vandaag terug naar Grand Prismatic Spring, maar dan willen we vanaf bovenkant kijken. We ontbijten eerst voordat we weg gaan en daarna rijden we de camping af. Het valt ons op hoeveel tentjes hier staan, wat moeten zij het koud hebben! Rond 03.00uur werd ik wakker van de kou, Wouter had de deken weggeslagen. Onderweg komen we nog Wapiti’s en een muledeer tegen en daarna parkeren we de camper. We mogen met de camper niet op de parkeerplaats staan, maar naast de wegen heb je inhammen, we hebben daar de camper maar geparkeerd. We moeten 2 km wandelen om bij het uitkijkpunt te komen, maar dan hebben we ook wel mooi zicht. Het is alleen jammer dat het zo heiig is. Wouter zegt wel: Wat jij in je hoofd hebt zitten gaat je toch niet lukken. Want zij weten precies wanneer ze de foto’s moeten maken kwa temperatuur en kwa licht. Ik heb diverse fotovariaties geschoten en op de laptop zullen we wel zien wat er gelukt is.

We rijden vandaag zover mogelijk naar het zuiden. Het is leuk om zoveel mogelijk parken te bewonderen, maar de afstanden zijn wel heel groot hier! We rijden zover mogelijk, dan kunnen morgen Bruce Kanyon NP in.

Ik kijk al een paar dagen tegen een toch wel wat lege band aan. Eerst riep Wouter dat het wel mee viel omdat we of schuin stonden, of de band stond niet recht…. maar gisteren was Wouter het wel met mij eens dat er minder lucht in zit dan bij de andere banden. We hadden de band gisteren al opgepompt, maar hij liep alweer deels leeg. We zien iets van een spijker in zitten. Aangezien we het toch niet vertrouwen en we echt nog wel 3000-4000km (?) zullen rijden, willen we toch maar langs een bandenspecialist rijden. Ik kijk in de papieren van Apollo, maar we zijn verzekerd voor 2 banden, dus als het goed is moeten we de kosten terug kunnen vragen. We stoppen bij een tankstation en vragen of zij hier een bandenspecialist in de buurt weten te vinden. 3 Km verderop moet Tri state tire zitten, zij kunnen ons wel helpen. We mogen gratis koffie/thee pakken omdat we boven de 100dollar getankt hadden. We doen er een deksel op en rijden richting Tri state tire. We worden hier direct geholpen, wat een service! ( Andere klanten zagen we niet hoor.. haha ) Binnen 20 minuten zit de band er weer op en gaan we betalen. We zijn benieuwd naar de kosten natuurlijk, we rekenen 13 dollar af! Volgens mij kan ik daar voor in Nederland met een beetje geluk mijn fietsband voor laten plakken. Stom verbaasd stappen we de camper weer in, we zullen de bon aan Apollo overhandigen, maar als we het niet terug krijgen zal ik hier niet van wakker liggen. We kunnen onze rit weer veilig vervolgen met warme koffie en thee!

Het eerst gedeelte is rustig, we rijden veel snelweg en dat rijd goed door. Pas als we rondom Salt lake City komen wordt het heel erg druk op de weg en is het veelal optrekken en afremmen. De signalen/borden hier in Amerika zijn niet zoals in Nederland. Inmiddels hebben we aardig door hoe we ons hier door heen moeten rijden. Een boete voor links rijden zul je hier niet krijgen, want je mag aan beide kanten inhalen.

We zijn het rijden zat en gaan opzoek naar een camping, wel willen we een beetje het drukste gedeelte voorbij zijn. Om 18.00uur komen we aan bij de camping in Provo, de camping ligt 4km van de snelweg af, kunnen we er morgen zo weer op draaien. Het is warm in de camper en we zoeken buiten wat verkoeling. We kunnen nog lekker buiten eten en daarna begint het te waaien en te rommelen in de lucht. Als ik terug kom van de douche en naar binnen stap, neem ik zo 30 muggen mee. Deze komen natuurlijk op het licht op, bah! Hoop dat ik ze inmiddels allemaal gehad heb, want volgens mij steken ze je helemaal lek. ​

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

3 Reacties

  1. Carin:
    8 september 2017
    Wat een verschillende dieren hebben jullie weer gezien. Wat fijn dat Wouter nog zo blij kan zijn , hoewel hij hele dagen dieren om zich heen heeft. Ja, in het wild is het toch spannender. Geniet er beide nog maar lekker van. Onze 4 e fietsdag slaan we over. Het regent en stormt hier. Groetjes mama.
  2. Peter:
    8 september 2017
    Jullie hebben weer veel gezien, ben benieuwd naar de foto's en het volgende verslag
  3. Marike:
    8 september 2017
    Plan B van Annelieke: schrijfster😄👍