Bruce, Zion, Sequioa, Kings Canyon & Yosemite NP

8 september 2017
Provo – Bruce Canyon NP
Bruce Canyon North Campground

We hebben vandaag geen wekker die afloopt, toch zijn we al om 06.30uur wakker en maken we ontbijt. We rijden een uur later de camping af en tanken eerst voor we de snelweg opdraaien. Het is gelukkig weer rustig op de weg en we kunnen lekker doorrijden. We stoppen rond 10.00uur voor een kop thee en koffie en rijden door naar Bruce Canyon NP. Voor we daar komen rijden we door Red Canyon, wat een bijzondere kleur om te zien, maar het is jammer dat het wat aan het regenen is. We rijden Bruce Canyon NP binnen en rijden eerst naar de camping, deze bevindt zich direct bij de ingang. We zoeken een mooi plekje op wat nog vrij is en stoppen 30Dollar in een enveloppe om ons zelf te registreren. We staan op plekje nummer 10, lekker aan de rand en de eekhoorns springen hier in het rond.

Na de lunch gaan we op pad. We willen graag een wandeling maken, de Navajo loop trail wordt aanbevolen in de boeken en deze start vanaf Sunrise Point. Helaas mogen we op een aantal plaatsen niet komen met de camper. Ze proberen toeristen zowiezo meer te stimuleren om buiten het park te parkeren en gebruik te maken van de free shuttle bus. We kunnen vanaf de camping naar het visitor center lopen en vanaf daar pakken we de bus. Dit is goed geregeld hier! Ze rijden netjes om de 15minuten en er wordt goed aangegeven waar de bus stopt. We stappen uit bij Sunset Point en kijken onze eigen uit. Het is adembenemend mooi! Je ziet een enorme kalkplateau met rotspilaren, een mooie kleuren combinatie met een fantastisch uitzicht. We dalen af om helemaal naar beneden te komen, onderweg komen hijgende mensen ons te gemoed lopen, dus het wordt nog een hele klim als we weer naar boven moeten. Deze wandeling is echt fantastisch, om de 100meter kun je wel weer een nieuwe foto maken, het is echt genieten! Natuurlijk is het een flinke klim omhoog, maar als je toch steeds stil staat om foto’s te maken, dan vergeet je die hele klim.

Als we boven komen kun je bovenlangs doorlopen naar Sunrise Point, dit hebben we dan ook gedaan. Vanaf hier heb je weer een waanzinnig mooi uitkijkpunt over de kalkplateau. Helaas hadden we tijdens het wandelen af en toe wat spetters en was het zonnetje weg, maar boven scheen de zon weer en komen de kleuren nog mooier tevoorschijn. We pakken vanaf Sunrise Point de bus weer terug naar het visitor center waar we ook even een kijkje nemen. Het viel ons al op tijdens de wandeling, we horen enorm veel Nederlands om ons heen!

Terug bij de camper besluiten we eerst een 30 seconde douche te nemen in de camper en daarna maken we ons klaar om uit eten te gaan. Wouter geniet van zijn T-bone en ik heb gekozen voor de ribbetjes. Er bevindt zich nog een souvenirwinkeltje waar we nog even een kijkje nemen en Wouter stuitert op kentekenplaten. We nemen er twee mee om thuis bij de rest van de collectie in de schuur op te hangen.

De zon is nog niet onder bij terug komst en we rijden door het park, opzoek naar wildlife en opzoek naar een mooie zonsondergangsplekje. We komen herten, gaffelbokken, golden eagle’s en kalkoenen tegen, haha! We stoppen op een paar plekjes voor de laatste foto’s van vandaag en daarna keren we terug naar de camping voor een kopje thee en een bakje koffie.

9 september 2017
Bruce Canyon NP – Las Vegas
RV campground Circus Circus

Het heeft geregend vannacht en ook als we wakker worden regent het nog steeds. Na het ontbijt rijden we toch richting Rainbow Point, dit is het laatste puntje waar je kunt komen met de auto in het park. We hadden eigenlijk bedacht om te wandelen hier, maar dat zien we niet zitten in de regen. Onderweg hebben we uitkijkpunten waar we stoppen en snel een foto maken. Wat zijn wij blij dat we gisteren nog zo’n mooie wandeling hebben kunnen maken.

We besluiten verder te rijden naar Zion NP, dit is ongeveer twee uurtjes rijden. We hopen hier in het park een camping te kunnen vinden, maar bij aankomst staat al aangegeven dat de campings vol zijn. In het park zit een tunnel waar wij als camper wel door heen mogen, maar wij moeten wel beide banen in beslag nemen. Wij zijn te breed om andere auto’s te laten passeren. We moeten hier dan ook 15 Dollar extra voor betalen. Het park ziet er veel belovend uit, we zijn versteld van de mega stenenplateaus! Het is mega druk in het park en bij de stopplaatsen is er praktisch geen ruimte voor een camper om te parkeren. We rijden naar het visitor center toe, hier kunnen we, ondanks de borden dat aangeeft dat de parkeerplaats vol is, toch een plekje bemachtigen. We zorgen dat we wat gegeten hebben voor we op pad gaan en halen wandelinformatie op bij het visitor center. De zon is inmiddels gaan schijnen en we hopen dat we het droog houden. Toch heeft Wouter snel twee poncho’s gekocht voor het geval je weet maar nooit. De wandeling die ik wilde doen, stopte helaas de bussen niet, dus we hebben gekozen om te wandelen naar de Emeralds Pools. Ook hier maken we gebruik van de free shuttle bus wat continue rijd. Als we weg rijden vanaf het visitor center stoppen we al in de eerst bocht. Een sleepbedrijf heeft de auto dwars op de weg staan om een auto op te takelen die fout geparkeerd staat. Wat zou je raar opkijken als je je auto niet meer ziet staan bij aankomst. Wat mij betreft hadden ze meer auto’s weg kunnen takelen, want op de parkeerplaats speciaal voor RV/Bus/trailers stonden ook auto’s die plaatsen bezet hielden voor lange voertuigen. Er stond toch echt duidelijk dat auto’s daar niet mochten parkeren.

We starten onze wandeling met nog veel meer anderen en het is even tempo zoeken waardoor we niet op de hielen worden gelopen. Het eerste stuk is een easy walk, hierdoor lopen er meer mensen. We lopen door naar de Middle pool, het is al meer klimmen en klauteren en door de drukte moet je vaak andere laten passeren of moet je wachten tot andere door lopen. We moeten bij aankomst even op adem komen en maken ons daarna klaar om de upper pool te bewonderen. Een pittige klim omhoog! Een echte waterval zien we door de droogte niet, maar de pool zien we wel. Er staan borden dat je hier niet in mag zwemmen, ik denk dat dit anders wel veel gedaan zal worden. We maken foto’s en keren daarna terug. Er zijn een paar grote groepen aangekomen en we willen die voor zijn met het naar beneden lopen. Voor we de bus terug pakken halen we een softijsje, iedereen zoekt verkoeling en schaduw.

Bij de camper besluiten we ( ook ivm de opgegeven weersverwachtingen ) dat we alvast verder gaan rijden. We willen richting Sequoai NP wat weer aardig wat kilometers verderop ligt. Het is 17.30uur als we net een goed uurtje gereden hebben en ik vraag aan Wouter of we een camping op zullen zoeken. Wouter weet dat als hij nu een stuk door rijdt, dit morgen niet meer hoeft te rijden. Dat klopt. Ook weten we dat we langs Las Vegas moeten rijden en we zouden het beide erg leuk vinden om hier in de avond door heen te rijden. We besluiten door te rijden en daar in de buurt wat te zoeken, maar het probleem is dat je nooit weet van te voren of er plaats is op een camping en tot hoe laat de receptie open is. Als ik kijk op de navigatie zouden we rond 19.00uur aan komen, mits we geen file zouden krijgen. Als ik 10minunten weer kijk zie ik dat de klok ineens een uur terug gezet is! Dat geeft ons meer ruimte om richting Las Vegas te rijden en een camping op te zoeken. In de navigatie zie ik een camping wat langs de snelweg ligt en hier komen we om 18.00uur aan. Heel simpel, maar zeg nou zelf… We zijn in Las Vegas!! De temperatuur is behoorlijk opgelopen en we besluiten eerst te koken en daarna even te douchen voor we Las Vegas in gaan. We hadden eerst bedacht met de camper er door heen te rijden, maar we zitten 300meter van de Las Vegas Boulevard vandaan, dan is lopen natuurlijk veel makkelijker en leuker om te doen! We willen aan de straat kant komen, maar weten niet precies hoe we hier moeten komen. We zagen campinggasten vanuit een hoek komen en daar gaan wij ook maar kijken. We lopen een gebouw binnen, dit blijkt een hotel te zijn met alles er op en eraan! Casino’s ( zowel boven als beneden ) als winkels en foodcourt en een hele kermis en echt van alles! De personen die hier verblijven hoeven het gebouw niet uit om vermaakt te worden. Maar een uitgang is niet te vinden en zo kijken we onze ogen uit in dit mega grote hotel.

Als ik het navraag weten we waar we naar buiten kunnen en lopen we over de boulevard of ook wel ‘The Strip’ genoemd. Wouter herkend allerlei gebouwen uit films en series, ik ben geen filmfreak, dus ik weet dat echt niet. We lopen over de boulevard, mega hoge en grote gebouwen/hotels, verkeer met gillende/schreeuwende mensen in limo’s, fonteinen waar je ‘u’ tegen zegt, showgirls en showboys die willen dat je tegen betaling met ze op de foto gaan en ga zo maar door. Iedere straat heeft een eigen naam met thema. Zo zijn we door klein Venetië gekomen en door Parijs. In Venetië kun je je romantisch op het water varen en in Parijs kun je genieten van de Eiffel tower! Het is druk op de zaterdagavond en we zien dan ook veelal toeristen lopen. We kijken bij verschillende fonteinen die op de maat van de muziek te keer gaan, weer een ander doet dit met vuurblazen erbij. Dit wordt dan om het kwartier aangezet en een mensenmassa wat er bij komt om te kijken, echt niet normaal. Het is gezellig druk en erg warm. We lopen via de andere kant van de straat weer richting ons hotel en stoppen om even wat te drinken en mensen te kijken. Ik had de navigatie maar even aangezet zodat we niet weer door het hele gebouw hoefde te lopen. We lopen via een parkeergarage naar de andere kant van de straat waar de camping zich bevindt. Wat een happening en wat een gezelligheid! We hebben ruim 9km gelopen door Las Vegas, de voeten doen zeer en we liggen om 23.30uur op bed.

10 september 2017
Las Vegas – Three River
Three River Campground

Met de oordoppen in heb ik niet veel meer gehoord van de drukte in Las Vegas. We zijn om 06.30uur wakker, althans.. Wouter maakt mij dan wakker. We moeten 6uurtjes rijden om in de buurt te komen van Sequoia NP. Na het ontbijt rijden we de snelweg weer op en gaan we op pad.

We stoppen om te tanken, de creditcard werkt niet in de pompen en ik moet dan ook standaard naar binnen om te betalen. Normaal is dit geen probleem, maar bij de eerste keer moest ik perse mijn ID laten zien. ( Heb je eerst 10 mensen voor je die iets moeten afrekenen en daarna kun je naar de camper omdat je die daar hebt laten liggen. ) en bij de 2e keer ( De prijzen waren zo hoog dat we nauwelijks een halve tank kregen voor hetzelfde bedrag ) kon ik niet eens betalen met de creditcard! Dat komt toch ook niet vaak meer voor. In het begin kon ik achteraf afrekenen en nu moet ik een bedrag al betalen. Dit betekend dat we wel vaker bij de tankstation staan dan voorheen, helaas…

We hebben er vandaag een rijdag/boodschappendag/wasdag van gemaakt. We stoppen onderweg om weer een paar boodschapjes te doen, we hopen een paar dagen in de NPen te verblijven, het is wel handig als we een paar dagen vooruit kunnen. We willen vandaag net buiten het park staan, zodat we hopelijk gebruik kunnen maken van een wasmachine, anders moet ik alles op de hand gaan wassen. We hebben niet altijd een beschrijving van campings bij de hand, maar deze camping stond in de navigatie en we gokken het er op. Bij aankomst staat er een bordje dat ze vol zitten, ik doe net alsof ik dom ben en ik loop naar binnen toe. Ja hoor, er is zeker nog plaats. Dat is dan mooi boffen vandaag. ( Als wij rondkijken zien we genoeg plaatsen vrij ) We zetten de camper neer en ik haal eerst de waszak tevoorschijn die inmiddels aardig gevuld is. Even snel sorteren en dan snel de wasmachine ( er staat er maar 1 ) in gebruik nemen. Hij is in 30 minuten klaar, of het goed schoon is weet ik niet, maar met de hand was het vast niet schoner geworden. Daarna de was in de droger. Niet alles komt er even droog uit, dus we hangen buiten nog even wat op en gaan eens een kijkje nemen bij het riviertje beneden bij de camping. Er was ons wel verteld dat je een duik er in kan nemen, maar met de voeten is het al fris genoeg. We zweten ons hier helemaal weg, het is hier 37 graden.

We wachten tot het een beetje afgekoeld is voor we gaan koken, het is in de camper momenteel niet te houden. We hebben besloten van te voren om geen gebruik te maken van de generator. Ten eerste mag je die vaak maar tussen bepaalde tijden aanzetten op een camping en ten tweede, daar moeten we veel voor betalen. Ze vragen 5 dollar per dag voor de hele huurperiode of 3 dollar per uur. Wij hebben besloten te betalen als we er echt gebruik van maken. De generator hebben we alleen nodig voor de magnetron en de airco. De magnetron gebruiken we thuis ook niet en we zijn volle dagen op pad waardoor we de airco ook nauwelijks nodig zullen hebben. Buiten verkoeling op zoeken is ook fijner dan in de camper natuurlijk. Ze hadden ons eerst ook verteld dat de tv op de generator werkt, maar dit bleek niet te kloppen. Tv kijken? Ook dat doen we niet in de vakantie, heerlijk toch?!

11 september 2017
Three River – Sequoia NP / Kings Canyon NP
Azalea

De buren hadden gisteren een heftig gesprek, volgens mij hadden ze te veel gedronken. Muziek aan en maar discuseren, ik werd er moe van. Na een warme douche lagen we op tijd in bed.

We zitten nog geen 10minunten van de zuidingang van Sequoia NP, als je de weg naar het noorden vervolgd, kom je vanzelf in Kings Canyon NP uit. Dit lijkt ons een leuk ritje voor vandaag. Vol goede moed en met de wandelschoenen al aan rijden we op tijd weg naar de ingang. Toen we gisteren aankwamen op de camping vroeg de eigenaresse al of we een 22ft camper hebben, want als ze langer zijn mag je het park niet vanaf de zuidingang benaderen. Volgens onze papieren is de camper 22ft, dus wij rijden door. Bij de ingang worden we tegen gehouden en krijgen we de vraag wat we gaan doen… uhh..( wat denk je zelf.. domme vraag dachten wij nog ) We kregen te horen dat we de borden gemist hebben en dat we langer zijn dan 22ft. Dat is fijn, dat betekend dat we hier voor niets naar toe zijn gereden en dat we een dik uur om kunnen rijden om bij de ingang van Kings Canyon NP te komen. Hier balen wij enorm van! Ook de free shuttle busjes rijden sinds een week niet meer, we hebben dan ook geen keus.

We rijden om en in het park vraag ik maar gelijk bij het visitor center wat we kunnen doen met de camper. Ik informeer naar de campings, want volgens het krantje wat ik heb gekregen is er al veel gesloten. We hebben nog een paar mogelijkheden, maar een camping zit dicht bij de ingang en we kiezen hier een mooi plaatsje uit. Het is opvallend rustig in het park, we hebben begrepen dat de vakantieperiode nu voorbij is voor de Amerikanen en dat het vanaf vandaag zeker rustiger zal zijn. Daar zitten wij helemaal niet mee.

We gaan eerst naar Hume lake, hier lunchen we bij een picknicktafel en daarna maken we een wandeling rondom de lake. Het begint wel iets te spetteren, maar dat zal wel overwaaien dachten wij. Ineens gaat de zon weer schijnen en dan komt er uit het niets een gerommel uit de lucht, gaat het waaien en komt het goed naar beneden. Het laatste stukje hebben we flink door gelopen onder bomen om een beetje droog te blijven en daarna toch maar stukjes gerend, de temperatuur is prima, dus heel vervelend om nat te worden is het niet. We springen snel de camper in en rijden verder. We rijden in de bergen en het is dan ook een mooi gezicht als je bij een uitkijkpuntje het ziet regenen aan de andere kant, terwijl jezelf in de zon staat. We stoppen bij diverse uitkijkpunten, een tweetal watervallen, riviertjes en bij de Sequoia (aller grootste) bomen.

Op de camping maakt Wouter een vuurtje terwijl ik begin met koken. Ook nu gaat het ineens regenen en zien we ook onweerflitsen. Het is dan ook lang geleden dat we binnen hebben gegeten. We zullen ons de rest van de avond in de camper moeten vermaken.

12 september 2017
Sequoia NP / Kings Canyon NP – Yosemiti NP
White Wolf

We rijden om 07.30uur weg, merendeel op de camping zien we of net wakker worden of ze zijn begonnen aan het ontbijt. Als we voorbij rijden zien we ineens een hertje oversteken, ik denk niet dat andere die buiten aan het ontbijt zaten deze gezien hadden. Het is ongeveer drie uurtjes rijden naar de zuideringang van Yosemiti NP, het laatste stuk is zelfs een hele klim omhoog. We zorgen dat de tank weer helemaal gevuld is voor we het park in gaan. In de boeken had ik gelezen dat als je de zuideringang pakt dat je dan direct rechtsaf moest slaan om daar de grootste Sequoia bomen te bewonderen, helaas zijn ze overal druk met de weg bezig en mogen we deze afslag niet nemen. We stoppen eerst bij een visitor center om informatie te halen, wat zijn de mooiste stukken en belangrijker, is er nog een camping met plaats? Het is druk op de weg en er zijn wel campings genoeg hier, maar ze zijn of dicht of niet toegankelijk voor een RV. Daarnaast moet je ook wel een beetje op een logische plek zitten kwa rijrichting. We komen aan bij de White wolf en gaan opzoek naar een plekje. Er zijn gelukkig wel plekjes vrij, maar het is een bende door de regen van vannacht. Het moet hier nog veel erger te keer zijn gegaan dan bij ons. De plekjes die we zien zijn niet echt groot en we zijn dan ook blij dat we helemaal aan het eind een redelijke mooie plaats kunnen vinden. Het vervelende is dat we vaak schuin staan en wij geen blokken hebben om deze recht te zetten.

We reserveren deze plaats voor 18 dollar en gaan op pad. We stoppen bij mooie uitkijkpunten en rijden door naar Tenaya lake, een mooi helder meer waar je een stuk langs kunt lopen. Dit doen we dan ook. Er vermaken zich ook mensen in het water, brrr… Het weer is wisselend, we hebben de korte broeken wel aan, maar de trui gaat aan en uit vandaag. Als we weer terug komen bij de camper vraagt er een jongen heel lief welke kant wij op gaan. We hebben nog niet echt een plan en hij verteld dat ze net terug zijn van een 3daagse wandeling en dat hen auto 8km verder staat, of hij en zijn vriend mee mogen liften en evt tegen betaling. Wouter is niet zo’n fan van mee lifters want je weet niet wie je in de auto haalt, maar ik vind dat wij ook vaak genoeg geholpen worden en wij hebben plaats in de camper. We nemen ze mee richting hen auto. Ze vertellen dat ze uit Australië komen en hier met nog drie meiden zijn, de meiden zijn het water in gedoken bij het meer in de hoop dat de jongens succes zouden hebben langs de kant van de weg. We voeren gezellig een gesprekje en we zetten ze netjes af bij de auto. Natuurlijk willen we niets hebben voor dit ritje, wij zouden deze kant waarschijnlijk toch op zijn gereden. We vervolgen de weg en stoppen bij rivieren en meren om te kijken. Toen we het park inreden vanmorgen hadden we niet echt een fijn gevoel bij het park, maar inmiddels hebben we veel moois gezien en kunnen we dit park ook zeker aanraden om toch eens een kijkje te nemen.

Als we onze route weer terug rijden richting de camping maken we onze laatste stop bij Lucas lake, hier maken we een wandeling van ongeveer 3km. We komen een klein Amerikaans kikkertje tegen, dat moet natuurlijk wel even goed op de foto worden gezet. Bij de lake horen we geluiden vanuit het bos komen, alsof er takken gebroken worden. Volgens Wouter kan dat maar een dier zijn, een zwarte beer. We hebben niets gezien, bewijs is er dan ook niet.

We komen aan op de camping en we beginnen snel met koken, het is alweer 19.00uur. We maken lange dagen, maar daar in tegen benutten we de tijd dus optimaal om te genieten! We zien nog campers die opzoek zijn naar een plaatsje, tja.. als je nu nog een grote camper kwijt moet?!

13 september 2017
Yosemite NP – Santa Cruz
Koa Campground Santa Cruz

We hadden de wekker op 06.00uur gezet, maar dat wil nog niet zeggen dat we zin hadden om er uit te komen. Het was weer flink afgekoeld vannacht en ik had het eigenlijk koud toen we op moesten staan, daar heb ik zo’n hekel aan. Nadat ik Wouter er uit had gestuurd kon ik me even opwarmen onder meerdere dekbedden. We ontbijten en rijden om 07.00uur van de camping. De zon begint langzaam op te komen en we rijden naar Yosemite Valley, dit is ongeveer drie kwartiers rijden. Toen we hier gisteren reden werden gek van de chaos met auto’s en mensen die we zagen. We weten dat er niet veel mogelijkheid is voor parkeren en we willen toch wel graag de camper kwijt op de parkeerplaats waar een aantal wandelingen beginnen. Op de weg is het rustig, af en toe zien we een auto rijden, maar als we Yosemite Valley binnen rijden zien we dat het al weer druk begint te worden. We parkeren de camper en we maken ons klaar voor de wandeling. Naast ons parkeert er nog een camper en we horen ineens iemand uit het raampje roepen… “ja ja ja….. HO!” Waarom Wouter het raam opent en roept… “Stop!” Je komt de Nederlanders echt overal tegen momenteel!

We hadden ons niet echt ingelezen, maar we hadden een mooi plaatje gezien van de Vernal waterval. Je kunt deze vanaf de brug bewonderen of je kiest er voor om door te lopen naar de top. Het was nog vrij koud en we hadden dan ook de trui/vest nog aan. Dit konden we na 400meter al uit doen, vanaf het begin af aan zul je weten dat je naar boven moet lopen. Tot aan de brug was het echt al klauteren en moesten we een paar keer op adem komen. Vanaf de brug kunnen we zien dat er meer dan voldoende water uit de waterval komt en dat het ook zeker de moeite waard is om naar boven te gaan. Het is nog rustig met wandelen en de een loopt sneller dan de ander, maar iedereen moet zijn eigen tempo hier in bepalen. We klauteren omhoog, eerst loopt het pad gewoon heel steil wat al zwaar loopt. Daarna worden het meer stenen, maar als de stenen trappen komen, dan wordt het pas echt zwaar, je bent dan verplicht echt je voeten goed op te gaan tillen. We zien wel mensen naar boven gaan, maar we zien eigenlijk niemand terug komen. Iedere keer als we denken dat we er bijna zijn, dan kun je weer verder omhoog. We zweten als een gek, gelukkig wij niet alleen… We maken onderweg mooie foto’s van de waterval, we rusten een paar keer uit en als we denken dat we er zijn moeten we toch weer door. Achteraf kan ik er wel om lachen, maar op dat moment was het wel echt heel zwaar. Pas als we helemaal boven komen kunnen we genieten van het water wat zich over de rand naar beneden laat storten. We zien iedereen verder lopen, niemand loopt naar beneden. We hadden de wandelkaart niet bij ons en we besluiten de rest maar achter na te gaan. Als we op een splitsing komen vragen we of we toch even mee mogen kijken op de kaart. We besluiten om de korte route terug te nemen, de andere route loopt door naar een andere waterval, maar dan zijn we nog wel 2 uurtjes langer onderweg. We moeten nog wel een stukje verder omhoog tot we aan de andere kant van de berg zijn en daarna wordt het voorzichtig naar beneden lopen, want ook hier gaat het steil, maar er ligt wel zand overal.

Als we aankomen bij de camper hebben we ruim drie uur gewandeld, volgens de wandelkaart hebben we maar 4km gelopen. Zo voelt dat helemaal niet!! We hebben honger gekregen en we zetten twee stoeltjes in de schaduw en we maken wat te eten klaar. Daarna stappen we de auto in en verlaten we via de westuitgang het park. We willen richting de kust rijden, vanaf daar rijden we richting Los Angeles. Het stormt gewoon, althans zo voelt het, de camper vliegt van links naar rechts. We komen rond 17.00uur aan op de camping, na het zweten van vandaag had ik echt in om een zwembad in te duiken. Het is dan ook erg jammer dat het vrij fris is geworden en dat de zon zich niet meer laat zien. Als ik de kaart van de camping bekijk, zie ik ook dat er een hot tube aanwezig is. We besluiten de zwemkleding aan te trekken en we lopen die kant op. We hebben het rijk voor ons zelf! Er komt nog een bewaker langs die een openhaard vuurtje voor ons aanzet, eigenlijk is het daar nog te licht voor, er valt niet echt iets te zien. Na een half uurtje lopen we terug naar de camer en halen we gelijk onze douche spullen op. Fris en fruitig beginnen we om 20.00uur met koken en hebben we de avond nog voor ons zelf.