Coron
18 april 2016 - Coron, Filipijnen
15 april
El Nido - Coron
Kokosnuss garden resort
Wat hebben sommige mensen toch moeite om in de avond rustig te zijn. Het kwekvolume was niet alleen heel hard, maar ook de deuren dicht gooien. Wouter had al 2keer de deur open getrokken om heel lelijk te kijken, maar er stond op dat moment niemand. Bij de 3keer stond er een vrouw voor hem die heel erg schrok. Volgens Wouter heeft het een half uurtje geholpen en is het daarna weer begonnen. Ik ben gelukkig in dat half uurtje in slaap gevallen. We staan om 6.00uur op en het liefst maak je dan net zoveel lawaai.. we houden ons maar even in. De stroom ligt er af. We moeten de tassen wat in zien te pakken met het licht wat door de ramen valt. We ontbijten met de pancakes en pakken vervolgens de rest van de tas is. We leveren de sleutel in en bij de weg pakken we een tricycle naar de haven. Hier ligt onze boot te wachten om de oversteek naar Coron te maken. We checken in en moeten nog een terminalfee ticket kopen. De tassen worden gecontroleerd op etenswaren om insecten te verspreiden, gelukkig hoefde niet alles er uit.. waren net zo blij dat alles er weer in zat. Om 8.00uur mogen we boarden en zien we in wat voor boot we zitten. Dat is wel even iets anders dan wat je normaal gewend bent. Het is een ARKOboot..'een alle ramen kunnen open boot'. Dat is prima als we aan het varen zijn, dan waait het lekker door. Alleen duurt het erg lang voor we gaan varen. Eerst klopt het aantal personen niet die op de lijst staat en ze moeten weten wie er aan boord zijn voor ze vertrekken. Dus iedereen moest aanwijzen waar zijn naam stond. Daarna werd er een controle uitgevoerd door de havenmeesters, waarbij iedereen een reddingsvest aan moet hebben. Na een dik uur zweten van het wachten gaan we eindelijk varen. De tocht duurt tot 6 tot 8uur. Afhankelijk van het weer. Er is geen winkeltje aan boord. Hier waren we stiekem wel vanuit gegaan. Etenswaren en drinken is niet koud te houden en hebben besloten om het vaker ter plekke te kopen tegen een iets hogere prijs. We hebben een waterfles mee, water vind ik niet zo erg om wat warmer te drinken. Ineens krijgen we een lunch uitgedeeld. Rijst met kipcurrie, jammie! Wat een leuke verrassing op het juiste moment. We varen langs diverse kleine eilanden en eigenlijk is het een rustige reis, we lezen en hangen wat.
Na 6uurtjes varen we dan eindelijk in de haven van Coron. Als we de boot af zijn pakken we de tassen bij een en gaan opzoek naar vervoer. Beetje onderhandelen over de prijs en dan worden we weggebracht naar ons nieuwe verblijf. We hebben een studio geboekt, wel iets verder van het centrum, maar er is een grote tuin en dat geeft iets meer rust. Bij aankomst krijgen we een drankje van het huis en kijken we al gelijk tegen een klein zwembadje aan en fonteinen. We hebben een studio voor 4personen, ruimte genoeg en een grote badkamer met eigen plantjes. Erg leuk ingericht zo, we hebben alleen geen airco maar 2 vennen.
We pakken een douche om ons even op te frissen en daarna willen we graag de waszak wegbrengen. Hier in het resort wassen ze alles per hand en de prijzen liepen op, maar zelf doen zag ik niet zitten. Als we komen aanlopen met de zak verwijzen ze ons door naar een wasserette in het centrum, deze doen het per kilo. We worden geholpen om een tricycle aan te houden en ze verteld de chauffeur waar ze ons af moet zetten. We hebben 3.5kilo x P40 = P140 = €2.70. We krijgen de was pas zondag terug, het wordt netjes afgeleverd bij het resort. Ik ben benieuwd!
Bij een duikschool maken we alvast een boeking voor zondag en daarna gaan we opzoek naar een eettentje. We nemen in eerste instantie alleen wat te drinken, maar omdat we vrij rustig zitten blijven we ook eten. Terug bij het resort boeken we nog een tour voor morgen en gaan we nog even chillen voor we naar bed gaan. Pff... wat is het benauwd op de kamer. Ik ben geen fan om een ven aan te hebben tijdens het slapen, we hadden er al 1 niet op ons gericht aan laten staan. Wouter slaapt wel, maar ik kom maar niet in slaap. Even eruit..er weer in.. Uiteindelijk toch de 2e ook aangezet. Die blaast de hele kamer door en hij staat zo hoog dat we de standen niet kunnen veranderen. Onder het laken en mijn hoofd schuilend achter een kussen ben ik in slaap gevallen. Gok dat het buiten kouder was dan binnen, maar de ramen kunnen niet open.
16 april
Coron
Kokosnuss garden resort
Nog voor de wekker zijn we wakker en ik pak eerst een douche. Wat was dat zweten vannacht. We gaan aan het ontbijt en pakken daarna de tas in voor een dagje eilandhoppen. De chauffeur die ons op komt halen bij het resort is netjes op tijd, maar het blijkt dat er nog 6 personen mee gaan vanaf ons resort die blijkbaar nog niet zover zijn. Het duurt bijna een kwartier voor we kunnen vertrekken. Het is een Filipijnse vriendengroep. We pikken nog 6 personen op en vertrekken naar de haven. Daar stappen we op een boot en krijgen we te horen waar we naar toe gaan. Het ziet er even vrij donker uit in de verte, maar gelukkig waait dat over.
We hebben voor vandaag 7 bestemmingen op het programma staan; Kayangan lake, Twin Lagoon, Siete Pecados, Malwaway Reef, Beach 91, CYC Beach en Skeleton Wreck.
Kayangan lake ligt op Coron Island. Hier had ik mooie foto's van gezien en vind het erg leuk om daar naar te gaan. We lopen 150stappen naar boven en vanaf daar hebben we een schitterend uitzicht. Als je zoekt op Coron Island zie je eigenlijk allemaal dezelfde plaatjes van dit uitkijkpunt. Als we 150 stappen aan de andere kant naar beneden doen komen we bij de lake. Hier kun je prima in zwemmen en met deze hitte neem ik graag een duik!
Twin Lagoon ziet er mooi uit voor we het betreden, als het water laag staat kun je onder gesteente door, bij hoog water kun je gebruik maken van de trap. We hebben heel veel aziaten in de groep zitten die niet kunnen zwemmen dus laat staan snorkelen. De gids trekt ze dan ook liggend op de rug onder het gesteente door. In een treintje zie je ze steeds voort bewegen.
Malwaway Reef heeft veel koraal, waarbij je goed moet uitkijken hoe je bewoog. Daarnaast hadden we veel last van stroming, maar zien we wel veel vis!
Beach 91 is onze lunch plek, prachtig uitzicht! Er is een hutje gehuurd waar we met zn allen kunnen genieten van de lunch. Het viel ons een beetje tegen kwa keus wat wij lekker vinden.. maar de anderen konden prima eten. Wel veel last van wespen.
CYC Beach moet het mooiste strand zijn van Coron. Coron kent namelijk niet echt stranden. Het is een witte strand met een stukje mangrove. Als iemand het over een onbewoond eiland heeft met een palmboompje erop, dan kun je je vast wel inbeelden hoe groot het ongeveer moet zijn. Mooi om naar te kijken, maar zeker geen snorkelplaats.
Skeleton Wreck is een gezonken schip uit de tweede wereldoorlog. Coron staat bekend om de vele schepen die hier zijn gezonken en als je komt duiken, wordt dat vooral naar schepen gedaan. Met het snorkelen konden we een stukje zien van het schip, de rest lag te diep om naar te kijken. Er groeit veelal koraal op en zit vol met vissen. Een leuk voorproefje op wat we morgen gaan zien.
We genieten weer van een leuke en gezellige dag op het water. Bij sommige stukken mocht er ook gekayakt worden, te grappig om Aziaten dat te zien doen. Instappen op het strand en hopen met het verschuiven van evenwicht dat ze wel het water in komen.
We worden weer afgezet bij het resort en we frissen ons eerst op. We willen vliegtickets boeken, maar de laptop krijgen we niet aan en het Internet is erg traag. Het lukt niet. We gaan het centrum in omdat we een afspraak hadden bij een duikcentrum om alles te komen passen. Bij binnenkomst kregen we te horen dat wij de enigste 2 duikers waren voor morgen en de tour dan niet door gaat. Er moet zich nog 1 duiker melden en ze hadden nog 2uur. Sorry, daar gaan we niet op wachten. We hadden afgesproken dat we zouden gaan eten en daarna terug komen. Maar als je weet dat er hier meer dan 30 duikscholen zitten, dan probeer je het toch gewoon bij een ander? We lopen naar een andere duikcentrum en deze heeft nog plaats, sterker nog.. we zijn wel de eerste 2 duikers voor morgen, maar de tour gaat zowiezo door. We spreken af om 08.30uur.
We pakken een eettentje bij het water en konden het toch niet laten om Fransen frieten te bestellen. Ze zagen er vettig uit, niet te vergelijken... volgende keer maar gewoon rijst.
Bij terugkomst proberen we nog een keer of het Internet werkt en of we de vliegtickets kunnen boeken. Omdat ik toch wil proberen het via de laptop te doen, loop ik terug naar onze studio. Helaas werkt de laptop nog niet.. geen idee wat die heeft. Luchtvochtigheid probleem? Bij het sluiten van de deur blijft precies de sleutel die aan een stukje touw zit aan de binnenkant terecht. Ik kon de deur dus niet meer openen. Grrr... extra sleutel gevraagd, ze moesten er wel omlachen... ik niet meer inmiddels. We komen steeds verder en verder in de bestelling van de tickets en kunnen zelfs onze stoelen kiezen. Als we de betaalopdracht doorklikken krijgen we ineens een melding dat er iets fout is gegaan met de betaling. Nee hè! Ik krijg wel een mail, maar de Internet is te sloom en we krijgen de bestanden niet geopend. Ik kan wel zien dat het bedrag van de creditcard is afgehaald, hoe kan dat? Mijn lieve papa maar even een berichtje gestuurd om de bestanden te bekijken, de bestanden die binnen zijn betreft een reisverzekering. Normaal vinken we die uit, maar dat zal nu wel fout zijn gegaan. Maar tickets zien we niet... weer iets waar we morgen maar achteraan moeten gaan.
Alles zat een beetje tegen vandaag, we gaan maar slapen, morgen weer een nieuwe dag!
17 april
Coron
Kokosnuss garden resort
Ik zal geen details geven dit keer, maar de frietjes zijn niet goed gevallen.. beide hebben we een hele onrustige nacht gehad. We zijn al vroeg buiten gaan zitten en de medicijnen doen goed hun werk. Echt ziek voelen we ons verder niet en besluiten toch mee te gaan duiken. Als het niet gaat stoppen we gewoon. Na een licht ontbijt zijn we al vroeg bij het duikcentrum. We moeten onze duikspullen nog passen en dan is het wachten, er is ons verteld dat er nog 1 andere duiker mee gaat. Gisteren was ons verteld dat we rond 14.00 a 15.00uur terug zouden zijn. We moeten vandaag rekening houden met de stopuren tussen het duiken en het vliegen. De boot zou worden klaar gemaakt en om 08.30uur zouden we die kant op lopen. Dat werd natuurlijk al later.. pas na 09.30uur vertrekken we op een vrij kleine boot. Voor onze eerste bestemming moeten we 1.5uur varen en deels ook op een groot stuk open water waar we heel veel last hebben van de golven, het waait flink vandaag!
We duiken vandaag naar 3 japanse schepen die zijn omgekomen tijdens de tweede wereldoorlog. We trekken alles aan en stappen het water in. Ik merk dat ik veel lucht verlies door mijn insufflator en ik kan nauwelijks ademhalen door mijn mondstuk. Ik moest mijn 2e mondstuk pakken..dat kan wel, maar als mijn buddy in nood is kan ik die niets bieden. Ik heb gezegd dat ik op deze manier niet wil duiken en uiteindelijk heb ik de BCD van de gids gekregen.
Bij het eerste schip konden we al veel koraal zien en vissen, ook kon je in het schip duiken. Wouter zag dit echt niet zitten en als je iets niet wil moet je dat zeker niet doen. Ik ben wel een kijkje wezen nemen. Erg indrukwekkend om de kanonnen en de kogel gaten te zien. We maken maar korte duiken. De knul die ook mee duikt heeft net zijn brevet gehaald en ademt 10x sneller dan ons. Waar wij met 120bar er nog uitkomen komt hij er uit met 20bar. Onze gids duikt vrij laag en net boven het koraal, zo dom.. Want beginnelingen gaan dit na doen, maar die raken dus constant het koraal aan. Aan boord krijgen we onze lunch en daarna varen we verder voor de 2e duik. Ook hier kun je een stukje door het schip duiken, maar nu was alles open aan de zijkanten. Grote vissen en mooi koraal gezien. Wouter komt er uit met hoofdpijn en besluit de 3e duik niet te maken. Ik besluit deze wel te doen en overleg ook met de gids en vraag hoelaat we terug zijn. Want met een snelle berekening wisten wij al dat het pas na 17.00uur zou worden en wij wilden graag nog even naar de airlineshop om de vliegtickets voor morgen te regelen. We besluiten om niet langer dan een half uurtje te duiken zodat we voor 17.00uur terug zijn en we duiken tot max 12meter. Dan zitten we ruim binnen alle limieten.
Zodra we terug op de boot zijn beginnen ze direct met varen, wouter had al droge kleren aangedaan, maar met de hoge golven krijgen we alles over ons heen. Om 16.55uur komen we aan en mogen we direct uit stappen om alles te regelen. We kijken eerst bij het informatiecentrum want die is om de hoek, die blijkt dicht te zijn op zondag. Dan laten we ons wegbrengen naar de shop, de eerste zit dicht, maar de tweede is nog open. We vertellen dat we wel een afschrijving zien, maar geen tickets en laten haar zien wat we wel hebben gekregen per mail. Ze verteld ons dat het bedrag terug gestort zal worden en dat we geen tickets hebben voor morgen. We kopen opnieuw tickets bij andere maatschappijen, we hebben namelijk een tussenstop in Manilla. Elke vlucht keert eerst terug naar de hoofdstad. Het bedrag moet contant betaald worden, dus ik ga opzoek naar een pinautomaat. Duurt even want ik kreeg verkeerde informatie mee. Terug betalen we het bedrag en geeft ze ons een gratis pick-up voor morgen mee. We moeten om 09.00uur klaar staan.
Terug in het resort willen we onze wasgoed gelijk ophalen, dit was nog niet gearriveerd. We krijgen te horen dat ze rond 18.30uur vaak alles komt brengen. We kijken even op internet en ineens zie ik emails met de tickets voor de vluchten waarbij wij een foutmelding hadden gekregen. Nee hè! Nu zitten we dus met dubbele tickets! Grrr...
We gaan maar douchen. Alleen heb ik mijn korte broekje nat door mijn natte bikini en deze wil ik nu niet aan doen. Gezien ik maar 2 korte broeken heb stuur ik Wouter om de wasgoed op te halen. Dit duurt erg lang en met een handdoek om mij heen loop ik ook naar voren. Wouter verteld dat ze het even aan willen kijken en vanaf 20.00uur gaan bellen naar de collega die ons daar heen heeft gestuurd. We hebben al gezegd dat we morgen vertrekken en dat we het graag vandaag terug willen, maar we vertellen het nog maar eens. Als het niet lukt vanavond dan halen ze het morgen voor ons op. Lastig als je alles nog in je tas moet stoppen en moet oprollen! We bestellen iets te eten, We wilde eigenlijk ergens anders eten, maar we willen graag de controle er op houden. Om 20.00uur vragen we of ze willen bellen, maar blijkbaar is dat erg lastig. Inmiddels ben ik zo kwaad en kokend van binnen dat ook al is het niet hen schuld, dat ik me afvraag of ze ons wel begrijpen. Dus ik zeg.. "Zie je deze handdoek? Ik heb geen korte broeken meer.. begrijp je dat?" Ja dat vonden ze wel vervelend. Zegt een andere; "misschien heeft ze jullie verkeerd begrepen?" Ik ontplofte bijna.."We hebben het vrijdag weggebracht en ze heeft ons beloofd het zondag af te geven hier! Wat valt daar niet aan te snappen?!" Zegt ze;"Misschien vergeten?" Pfff.... uiteindelijk wordt er besloten om iemand die kant op te sturen. Ik geef aan dat ook al is het nat, ik wil het nu gewoon terug hebben. We wachten in onze studio en 3kwartier later wordt er op de deur geklopt, er staat een knul (die we nog niet eerder hebben gezien) voor de deur met onze kleding, gestreken en wel. Ik zeg bedankt, maar hij blijft staan alsof die fooi wil. Dat dacht ik niet. We hebben de knul die er achter aan is gegaan wel een extraatje gegeven omdat we niet wilden dat hij betaalde voor de rit die voor ons gedaan is. Hij moest lachen, maar ik heb hem vriendelijk bedankt! We rollen alles op zodat we morgen direct alles in de tas kunnen stoppen.
18 april
Coron - Cebu
Pillows Hotel Cebu
We hebben beide goed geslapen en ik schrik van de wekker die we op 6.45uur hadden gezet. We doen lekker rustig aan en pakken de tassen in. Rond 08.45uur checken we uit. Ze vraagt of we naar het vliegveld gaan, ik zeg ja.. (We hadden ook met een boot kunnen vertrekken, zo gek vond ik de vraag niet. ) Tussen 09.00-09.30uur zouden we op gehaald worden. We krijgen van een meisje te horen dat onze pick-up klaar staat en helpt ons met de tassen naar de ven. We stappen in en met een half uurtje rijden zijn we mooi op tijd op het vliegveld. We zien de balie waarbij wij onze eerste tickets hadden geboekt en lopen die kant uit. De buschauffeur van de ven wil onze voucher hebben en die geef ik hem. Hij geeft aan dat dit niet van zijn company is en dat we nog moeten betalen. We leggen uit dat we al betaald hebben en niet dubbel gaan betalen, wij kunnen er niets aan doen dat er blijkbaar iemand heeft staan zwaaien bij de weg om hem tegen te houden en gezegd heeft dat we snel naar het vliegveld moeten. Dan had hij van te voren om de voucher moeten vragen of een prijs moeten geven. En we snappen het ook niet, want we hebben gezegd dat we om 09.00uur opgehaald zouden worden. De man wordt boos omdat we niet willen betalen, 'ik heb jullie veilig hier heen gebracht' en gaat staan telefoneren. Ik loop het kantoortje in om uit te leggen dat we geen gebruik meer willen maken van de tickets en dat het fout is gegaan en of dit opgelost kan worden. Ik laat ook de extra tickets zien en ze verteld dat we niet alles kunnen terug krijgen omdat het dan een annulering betreft en zij niet over de reisverzekering gaan. Maar we krijgen in ieder geval gelukkig merendeel wel terug. Een eerste meevallertje. Wouter staat nog steeds met de buschauffeur buiten en die vraagt nogmaals of we willen betalen, dat is in opdracht van zijn baas. We geven aan dat het niet onze schuld is en dat wij er niets aan kunnen doen. "Okee.. dan haal ik nu de politie erbij." De politieagent komt iets van verhaal halen, maar we hebben niet het idee dat hij aan onze kant staat en neemt ons mee naar het kantoortje op het vliegveld. We laten het bewijs van ophalen zien en we vertellen ons verhaal. De politieagent wil bellen ter controle of er betaald is en ondertussen mogen wij wel inchecken. Als we de tassen in de flybag stoppen verteldt de politieagent dat we inderdaad betaald hebben en dat het zo goed is, ondanks dat we door een verkeerde chauffeur hier heen zijn gebracht. We krijgen toch een hand van de buschauffeur en daarmee is het blijkbaar afgehandeld. Nu dan maar inchecken. De tassen worden gewogen en we wisten dat we extra zouden betalen voor de kilo's. De paspoorten worden overhandigd samen met de tickets, er is ineens zwaar overleg. We krijgen vragen of we het online hebben geboekt en wanneer.. ik keek Wouter aan en het eerst wat door ons heen ging... ook dit nog! Omdat we na 17.00uur hebben geboekt stonden we niet op de lijst en moest er gekeken worden of de betaling wel gedaan was. Na 10minuten krijgen we een duim omhoog en hebben we de boardingspassen in handen. Op naar de security... Hier mogen we nog eens terminalfee betalen.. (Ze weten hier wel hoe je snel rijk kunt worden.. bij ferry's en bij vliegvelden.. zit dat normaal al bij ons in het ticket?) We gaan door de controle en de politieagent is eigenlijk super lief, hij komt nog even vragen of alles gelukt is en verteld dat we naar buiten kunnen zolang we de boardingpassen maar bij ons hebben. Het is een heel klein vliegveldje, zo klein kennen wij ze niet. Met maar 3kwartier vertraging mogen we niet klagen en stappen we in een kleine vliegtuig. Niet meer dan 20rijen x 6 stoelen. We hebben weinig tijd voor onze volgende vlucht en halen snel onze tassen op en gaan naar de bagagedropoff balie waar we uiterlijk om 14.00 moesten zijn. Laat het nu net precies 14.00uur zijn. Maar een rij!!!! Ik spreek iemand aan en vraag of we wel in de juiste rij staan, we mogen ook een andere rij pakken wat een stuk korter is en in 5minuten lopen we weer langs de security. We hebben nog een kwartier voor we gaan boarden en halen snel een broodje. We vliegen om 15.00uur, alle vliegtuigen die vertraagd zijn staan netjes aangegeven op het bord, maar om 15.00uur zitten we nog te wachten en verdere informatie krijgen we niet. Om 16.00uur mogen we dan eindelijk instappen, krijgen we te horen dat er nog 9 vliegtuigen voorrang hebben op ons. Pas 5kwartier later gaan we dan eindelijk de lucht in! De vlucht neemt 5kwartier in beslag en als we aankomen op de luchthaven en we de tassen weer hebben, zie ik al aan de buitenkant dat het foute boel is. Twee shampoo flessen hebben zitten lekken, bah! Alles zit er onder! We lopen naar buiten en ik had in het vliegtuig opgevangen dat er een gele en een witte taxi is, de witte taxi zou bijna 3x goedkoper zijn dan de gele. Dat blijkt dan ook wel gezien iedereen de witte taxi neemt. We sluiten ons aan in de rij en na een kwartiertje stappen we in. De chauffeur kent het hotel niet en ook de straatnaam zegt hem volgens mij ook niet veel. Het is druk in de stad en de rit duurt bijna een uur, terwijl volgens de gegevens het nog geen 9km rijden moet zijn. Met veel vragen komen we dan eindelijk na een reis van 11uurtjes aan in ons hotel. Het ziet er netjes uit en we krijgen zelfs een upgrate! Wat een ruime en nette kamer! En een mooie inloopdouche! Stiekem vond ik dat we het wel verdiend hadden...maar dat begrijpen zij natuurlijk niet. We hebben honger en nemen beneden plaats om te eten. De rest van de avond beetje hangen op de kamer, Cebu ziet er net zo uit als Manilla.. ik kom er liever in het donker niet op straat.
El Nido - Coron
Kokosnuss garden resort
Wat hebben sommige mensen toch moeite om in de avond rustig te zijn. Het kwekvolume was niet alleen heel hard, maar ook de deuren dicht gooien. Wouter had al 2keer de deur open getrokken om heel lelijk te kijken, maar er stond op dat moment niemand. Bij de 3keer stond er een vrouw voor hem die heel erg schrok. Volgens Wouter heeft het een half uurtje geholpen en is het daarna weer begonnen. Ik ben gelukkig in dat half uurtje in slaap gevallen. We staan om 6.00uur op en het liefst maak je dan net zoveel lawaai.. we houden ons maar even in. De stroom ligt er af. We moeten de tassen wat in zien te pakken met het licht wat door de ramen valt. We ontbijten met de pancakes en pakken vervolgens de rest van de tas is. We leveren de sleutel in en bij de weg pakken we een tricycle naar de haven. Hier ligt onze boot te wachten om de oversteek naar Coron te maken. We checken in en moeten nog een terminalfee ticket kopen. De tassen worden gecontroleerd op etenswaren om insecten te verspreiden, gelukkig hoefde niet alles er uit.. waren net zo blij dat alles er weer in zat. Om 8.00uur mogen we boarden en zien we in wat voor boot we zitten. Dat is wel even iets anders dan wat je normaal gewend bent. Het is een ARKOboot..'een alle ramen kunnen open boot'. Dat is prima als we aan het varen zijn, dan waait het lekker door. Alleen duurt het erg lang voor we gaan varen. Eerst klopt het aantal personen niet die op de lijst staat en ze moeten weten wie er aan boord zijn voor ze vertrekken. Dus iedereen moest aanwijzen waar zijn naam stond. Daarna werd er een controle uitgevoerd door de havenmeesters, waarbij iedereen een reddingsvest aan moet hebben. Na een dik uur zweten van het wachten gaan we eindelijk varen. De tocht duurt tot 6 tot 8uur. Afhankelijk van het weer. Er is geen winkeltje aan boord. Hier waren we stiekem wel vanuit gegaan. Etenswaren en drinken is niet koud te houden en hebben besloten om het vaker ter plekke te kopen tegen een iets hogere prijs. We hebben een waterfles mee, water vind ik niet zo erg om wat warmer te drinken. Ineens krijgen we een lunch uitgedeeld. Rijst met kipcurrie, jammie! Wat een leuke verrassing op het juiste moment. We varen langs diverse kleine eilanden en eigenlijk is het een rustige reis, we lezen en hangen wat.
Na 6uurtjes varen we dan eindelijk in de haven van Coron. Als we de boot af zijn pakken we de tassen bij een en gaan opzoek naar vervoer. Beetje onderhandelen over de prijs en dan worden we weggebracht naar ons nieuwe verblijf. We hebben een studio geboekt, wel iets verder van het centrum, maar er is een grote tuin en dat geeft iets meer rust. Bij aankomst krijgen we een drankje van het huis en kijken we al gelijk tegen een klein zwembadje aan en fonteinen. We hebben een studio voor 4personen, ruimte genoeg en een grote badkamer met eigen plantjes. Erg leuk ingericht zo, we hebben alleen geen airco maar 2 vennen.
We pakken een douche om ons even op te frissen en daarna willen we graag de waszak wegbrengen. Hier in het resort wassen ze alles per hand en de prijzen liepen op, maar zelf doen zag ik niet zitten. Als we komen aanlopen met de zak verwijzen ze ons door naar een wasserette in het centrum, deze doen het per kilo. We worden geholpen om een tricycle aan te houden en ze verteld de chauffeur waar ze ons af moet zetten. We hebben 3.5kilo x P40 = P140 = €2.70. We krijgen de was pas zondag terug, het wordt netjes afgeleverd bij het resort. Ik ben benieuwd!
Bij een duikschool maken we alvast een boeking voor zondag en daarna gaan we opzoek naar een eettentje. We nemen in eerste instantie alleen wat te drinken, maar omdat we vrij rustig zitten blijven we ook eten. Terug bij het resort boeken we nog een tour voor morgen en gaan we nog even chillen voor we naar bed gaan. Pff... wat is het benauwd op de kamer. Ik ben geen fan om een ven aan te hebben tijdens het slapen, we hadden er al 1 niet op ons gericht aan laten staan. Wouter slaapt wel, maar ik kom maar niet in slaap. Even eruit..er weer in.. Uiteindelijk toch de 2e ook aangezet. Die blaast de hele kamer door en hij staat zo hoog dat we de standen niet kunnen veranderen. Onder het laken en mijn hoofd schuilend achter een kussen ben ik in slaap gevallen. Gok dat het buiten kouder was dan binnen, maar de ramen kunnen niet open.
16 april
Coron
Kokosnuss garden resort
Nog voor de wekker zijn we wakker en ik pak eerst een douche. Wat was dat zweten vannacht. We gaan aan het ontbijt en pakken daarna de tas in voor een dagje eilandhoppen. De chauffeur die ons op komt halen bij het resort is netjes op tijd, maar het blijkt dat er nog 6 personen mee gaan vanaf ons resort die blijkbaar nog niet zover zijn. Het duurt bijna een kwartier voor we kunnen vertrekken. Het is een Filipijnse vriendengroep. We pikken nog 6 personen op en vertrekken naar de haven. Daar stappen we op een boot en krijgen we te horen waar we naar toe gaan. Het ziet er even vrij donker uit in de verte, maar gelukkig waait dat over.
We hebben voor vandaag 7 bestemmingen op het programma staan; Kayangan lake, Twin Lagoon, Siete Pecados, Malwaway Reef, Beach 91, CYC Beach en Skeleton Wreck.
Kayangan lake ligt op Coron Island. Hier had ik mooie foto's van gezien en vind het erg leuk om daar naar te gaan. We lopen 150stappen naar boven en vanaf daar hebben we een schitterend uitzicht. Als je zoekt op Coron Island zie je eigenlijk allemaal dezelfde plaatjes van dit uitkijkpunt. Als we 150 stappen aan de andere kant naar beneden doen komen we bij de lake. Hier kun je prima in zwemmen en met deze hitte neem ik graag een duik!
Twin Lagoon ziet er mooi uit voor we het betreden, als het water laag staat kun je onder gesteente door, bij hoog water kun je gebruik maken van de trap. We hebben heel veel aziaten in de groep zitten die niet kunnen zwemmen dus laat staan snorkelen. De gids trekt ze dan ook liggend op de rug onder het gesteente door. In een treintje zie je ze steeds voort bewegen.
Malwaway Reef heeft veel koraal, waarbij je goed moet uitkijken hoe je bewoog. Daarnaast hadden we veel last van stroming, maar zien we wel veel vis!
Beach 91 is onze lunch plek, prachtig uitzicht! Er is een hutje gehuurd waar we met zn allen kunnen genieten van de lunch. Het viel ons een beetje tegen kwa keus wat wij lekker vinden.. maar de anderen konden prima eten. Wel veel last van wespen.
CYC Beach moet het mooiste strand zijn van Coron. Coron kent namelijk niet echt stranden. Het is een witte strand met een stukje mangrove. Als iemand het over een onbewoond eiland heeft met een palmboompje erop, dan kun je je vast wel inbeelden hoe groot het ongeveer moet zijn. Mooi om naar te kijken, maar zeker geen snorkelplaats.
Skeleton Wreck is een gezonken schip uit de tweede wereldoorlog. Coron staat bekend om de vele schepen die hier zijn gezonken en als je komt duiken, wordt dat vooral naar schepen gedaan. Met het snorkelen konden we een stukje zien van het schip, de rest lag te diep om naar te kijken. Er groeit veelal koraal op en zit vol met vissen. Een leuk voorproefje op wat we morgen gaan zien.
We genieten weer van een leuke en gezellige dag op het water. Bij sommige stukken mocht er ook gekayakt worden, te grappig om Aziaten dat te zien doen. Instappen op het strand en hopen met het verschuiven van evenwicht dat ze wel het water in komen.
We worden weer afgezet bij het resort en we frissen ons eerst op. We willen vliegtickets boeken, maar de laptop krijgen we niet aan en het Internet is erg traag. Het lukt niet. We gaan het centrum in omdat we een afspraak hadden bij een duikcentrum om alles te komen passen. Bij binnenkomst kregen we te horen dat wij de enigste 2 duikers waren voor morgen en de tour dan niet door gaat. Er moet zich nog 1 duiker melden en ze hadden nog 2uur. Sorry, daar gaan we niet op wachten. We hadden afgesproken dat we zouden gaan eten en daarna terug komen. Maar als je weet dat er hier meer dan 30 duikscholen zitten, dan probeer je het toch gewoon bij een ander? We lopen naar een andere duikcentrum en deze heeft nog plaats, sterker nog.. we zijn wel de eerste 2 duikers voor morgen, maar de tour gaat zowiezo door. We spreken af om 08.30uur.
We pakken een eettentje bij het water en konden het toch niet laten om Fransen frieten te bestellen. Ze zagen er vettig uit, niet te vergelijken... volgende keer maar gewoon rijst.
Bij terugkomst proberen we nog een keer of het Internet werkt en of we de vliegtickets kunnen boeken. Omdat ik toch wil proberen het via de laptop te doen, loop ik terug naar onze studio. Helaas werkt de laptop nog niet.. geen idee wat die heeft. Luchtvochtigheid probleem? Bij het sluiten van de deur blijft precies de sleutel die aan een stukje touw zit aan de binnenkant terecht. Ik kon de deur dus niet meer openen. Grrr... extra sleutel gevraagd, ze moesten er wel omlachen... ik niet meer inmiddels. We komen steeds verder en verder in de bestelling van de tickets en kunnen zelfs onze stoelen kiezen. Als we de betaalopdracht doorklikken krijgen we ineens een melding dat er iets fout is gegaan met de betaling. Nee hè! Ik krijg wel een mail, maar de Internet is te sloom en we krijgen de bestanden niet geopend. Ik kan wel zien dat het bedrag van de creditcard is afgehaald, hoe kan dat? Mijn lieve papa maar even een berichtje gestuurd om de bestanden te bekijken, de bestanden die binnen zijn betreft een reisverzekering. Normaal vinken we die uit, maar dat zal nu wel fout zijn gegaan. Maar tickets zien we niet... weer iets waar we morgen maar achteraan moeten gaan.
Alles zat een beetje tegen vandaag, we gaan maar slapen, morgen weer een nieuwe dag!
17 april
Coron
Kokosnuss garden resort
Ik zal geen details geven dit keer, maar de frietjes zijn niet goed gevallen.. beide hebben we een hele onrustige nacht gehad. We zijn al vroeg buiten gaan zitten en de medicijnen doen goed hun werk. Echt ziek voelen we ons verder niet en besluiten toch mee te gaan duiken. Als het niet gaat stoppen we gewoon. Na een licht ontbijt zijn we al vroeg bij het duikcentrum. We moeten onze duikspullen nog passen en dan is het wachten, er is ons verteld dat er nog 1 andere duiker mee gaat. Gisteren was ons verteld dat we rond 14.00 a 15.00uur terug zouden zijn. We moeten vandaag rekening houden met de stopuren tussen het duiken en het vliegen. De boot zou worden klaar gemaakt en om 08.30uur zouden we die kant op lopen. Dat werd natuurlijk al later.. pas na 09.30uur vertrekken we op een vrij kleine boot. Voor onze eerste bestemming moeten we 1.5uur varen en deels ook op een groot stuk open water waar we heel veel last hebben van de golven, het waait flink vandaag!
We duiken vandaag naar 3 japanse schepen die zijn omgekomen tijdens de tweede wereldoorlog. We trekken alles aan en stappen het water in. Ik merk dat ik veel lucht verlies door mijn insufflator en ik kan nauwelijks ademhalen door mijn mondstuk. Ik moest mijn 2e mondstuk pakken..dat kan wel, maar als mijn buddy in nood is kan ik die niets bieden. Ik heb gezegd dat ik op deze manier niet wil duiken en uiteindelijk heb ik de BCD van de gids gekregen.
Bij het eerste schip konden we al veel koraal zien en vissen, ook kon je in het schip duiken. Wouter zag dit echt niet zitten en als je iets niet wil moet je dat zeker niet doen. Ik ben wel een kijkje wezen nemen. Erg indrukwekkend om de kanonnen en de kogel gaten te zien. We maken maar korte duiken. De knul die ook mee duikt heeft net zijn brevet gehaald en ademt 10x sneller dan ons. Waar wij met 120bar er nog uitkomen komt hij er uit met 20bar. Onze gids duikt vrij laag en net boven het koraal, zo dom.. Want beginnelingen gaan dit na doen, maar die raken dus constant het koraal aan. Aan boord krijgen we onze lunch en daarna varen we verder voor de 2e duik. Ook hier kun je een stukje door het schip duiken, maar nu was alles open aan de zijkanten. Grote vissen en mooi koraal gezien. Wouter komt er uit met hoofdpijn en besluit de 3e duik niet te maken. Ik besluit deze wel te doen en overleg ook met de gids en vraag hoelaat we terug zijn. Want met een snelle berekening wisten wij al dat het pas na 17.00uur zou worden en wij wilden graag nog even naar de airlineshop om de vliegtickets voor morgen te regelen. We besluiten om niet langer dan een half uurtje te duiken zodat we voor 17.00uur terug zijn en we duiken tot max 12meter. Dan zitten we ruim binnen alle limieten.
Zodra we terug op de boot zijn beginnen ze direct met varen, wouter had al droge kleren aangedaan, maar met de hoge golven krijgen we alles over ons heen. Om 16.55uur komen we aan en mogen we direct uit stappen om alles te regelen. We kijken eerst bij het informatiecentrum want die is om de hoek, die blijkt dicht te zijn op zondag. Dan laten we ons wegbrengen naar de shop, de eerste zit dicht, maar de tweede is nog open. We vertellen dat we wel een afschrijving zien, maar geen tickets en laten haar zien wat we wel hebben gekregen per mail. Ze verteld ons dat het bedrag terug gestort zal worden en dat we geen tickets hebben voor morgen. We kopen opnieuw tickets bij andere maatschappijen, we hebben namelijk een tussenstop in Manilla. Elke vlucht keert eerst terug naar de hoofdstad. Het bedrag moet contant betaald worden, dus ik ga opzoek naar een pinautomaat. Duurt even want ik kreeg verkeerde informatie mee. Terug betalen we het bedrag en geeft ze ons een gratis pick-up voor morgen mee. We moeten om 09.00uur klaar staan.
Terug in het resort willen we onze wasgoed gelijk ophalen, dit was nog niet gearriveerd. We krijgen te horen dat ze rond 18.30uur vaak alles komt brengen. We kijken even op internet en ineens zie ik emails met de tickets voor de vluchten waarbij wij een foutmelding hadden gekregen. Nee hè! Nu zitten we dus met dubbele tickets! Grrr...
We gaan maar douchen. Alleen heb ik mijn korte broekje nat door mijn natte bikini en deze wil ik nu niet aan doen. Gezien ik maar 2 korte broeken heb stuur ik Wouter om de wasgoed op te halen. Dit duurt erg lang en met een handdoek om mij heen loop ik ook naar voren. Wouter verteld dat ze het even aan willen kijken en vanaf 20.00uur gaan bellen naar de collega die ons daar heen heeft gestuurd. We hebben al gezegd dat we morgen vertrekken en dat we het graag vandaag terug willen, maar we vertellen het nog maar eens. Als het niet lukt vanavond dan halen ze het morgen voor ons op. Lastig als je alles nog in je tas moet stoppen en moet oprollen! We bestellen iets te eten, We wilde eigenlijk ergens anders eten, maar we willen graag de controle er op houden. Om 20.00uur vragen we of ze willen bellen, maar blijkbaar is dat erg lastig. Inmiddels ben ik zo kwaad en kokend van binnen dat ook al is het niet hen schuld, dat ik me afvraag of ze ons wel begrijpen. Dus ik zeg.. "Zie je deze handdoek? Ik heb geen korte broeken meer.. begrijp je dat?" Ja dat vonden ze wel vervelend. Zegt een andere; "misschien heeft ze jullie verkeerd begrepen?" Ik ontplofte bijna.."We hebben het vrijdag weggebracht en ze heeft ons beloofd het zondag af te geven hier! Wat valt daar niet aan te snappen?!" Zegt ze;"Misschien vergeten?" Pfff.... uiteindelijk wordt er besloten om iemand die kant op te sturen. Ik geef aan dat ook al is het nat, ik wil het nu gewoon terug hebben. We wachten in onze studio en 3kwartier later wordt er op de deur geklopt, er staat een knul (die we nog niet eerder hebben gezien) voor de deur met onze kleding, gestreken en wel. Ik zeg bedankt, maar hij blijft staan alsof die fooi wil. Dat dacht ik niet. We hebben de knul die er achter aan is gegaan wel een extraatje gegeven omdat we niet wilden dat hij betaalde voor de rit die voor ons gedaan is. Hij moest lachen, maar ik heb hem vriendelijk bedankt! We rollen alles op zodat we morgen direct alles in de tas kunnen stoppen.
18 april
Coron - Cebu
Pillows Hotel Cebu
We hebben beide goed geslapen en ik schrik van de wekker die we op 6.45uur hadden gezet. We doen lekker rustig aan en pakken de tassen in. Rond 08.45uur checken we uit. Ze vraagt of we naar het vliegveld gaan, ik zeg ja.. (We hadden ook met een boot kunnen vertrekken, zo gek vond ik de vraag niet. ) Tussen 09.00-09.30uur zouden we op gehaald worden. We krijgen van een meisje te horen dat onze pick-up klaar staat en helpt ons met de tassen naar de ven. We stappen in en met een half uurtje rijden zijn we mooi op tijd op het vliegveld. We zien de balie waarbij wij onze eerste tickets hadden geboekt en lopen die kant uit. De buschauffeur van de ven wil onze voucher hebben en die geef ik hem. Hij geeft aan dat dit niet van zijn company is en dat we nog moeten betalen. We leggen uit dat we al betaald hebben en niet dubbel gaan betalen, wij kunnen er niets aan doen dat er blijkbaar iemand heeft staan zwaaien bij de weg om hem tegen te houden en gezegd heeft dat we snel naar het vliegveld moeten. Dan had hij van te voren om de voucher moeten vragen of een prijs moeten geven. En we snappen het ook niet, want we hebben gezegd dat we om 09.00uur opgehaald zouden worden. De man wordt boos omdat we niet willen betalen, 'ik heb jullie veilig hier heen gebracht' en gaat staan telefoneren. Ik loop het kantoortje in om uit te leggen dat we geen gebruik meer willen maken van de tickets en dat het fout is gegaan en of dit opgelost kan worden. Ik laat ook de extra tickets zien en ze verteld dat we niet alles kunnen terug krijgen omdat het dan een annulering betreft en zij niet over de reisverzekering gaan. Maar we krijgen in ieder geval gelukkig merendeel wel terug. Een eerste meevallertje. Wouter staat nog steeds met de buschauffeur buiten en die vraagt nogmaals of we willen betalen, dat is in opdracht van zijn baas. We geven aan dat het niet onze schuld is en dat wij er niets aan kunnen doen. "Okee.. dan haal ik nu de politie erbij." De politieagent komt iets van verhaal halen, maar we hebben niet het idee dat hij aan onze kant staat en neemt ons mee naar het kantoortje op het vliegveld. We laten het bewijs van ophalen zien en we vertellen ons verhaal. De politieagent wil bellen ter controle of er betaald is en ondertussen mogen wij wel inchecken. Als we de tassen in de flybag stoppen verteldt de politieagent dat we inderdaad betaald hebben en dat het zo goed is, ondanks dat we door een verkeerde chauffeur hier heen zijn gebracht. We krijgen toch een hand van de buschauffeur en daarmee is het blijkbaar afgehandeld. Nu dan maar inchecken. De tassen worden gewogen en we wisten dat we extra zouden betalen voor de kilo's. De paspoorten worden overhandigd samen met de tickets, er is ineens zwaar overleg. We krijgen vragen of we het online hebben geboekt en wanneer.. ik keek Wouter aan en het eerst wat door ons heen ging... ook dit nog! Omdat we na 17.00uur hebben geboekt stonden we niet op de lijst en moest er gekeken worden of de betaling wel gedaan was. Na 10minuten krijgen we een duim omhoog en hebben we de boardingspassen in handen. Op naar de security... Hier mogen we nog eens terminalfee betalen.. (Ze weten hier wel hoe je snel rijk kunt worden.. bij ferry's en bij vliegvelden.. zit dat normaal al bij ons in het ticket?) We gaan door de controle en de politieagent is eigenlijk super lief, hij komt nog even vragen of alles gelukt is en verteld dat we naar buiten kunnen zolang we de boardingpassen maar bij ons hebben. Het is een heel klein vliegveldje, zo klein kennen wij ze niet. Met maar 3kwartier vertraging mogen we niet klagen en stappen we in een kleine vliegtuig. Niet meer dan 20rijen x 6 stoelen. We hebben weinig tijd voor onze volgende vlucht en halen snel onze tassen op en gaan naar de bagagedropoff balie waar we uiterlijk om 14.00 moesten zijn. Laat het nu net precies 14.00uur zijn. Maar een rij!!!! Ik spreek iemand aan en vraag of we wel in de juiste rij staan, we mogen ook een andere rij pakken wat een stuk korter is en in 5minuten lopen we weer langs de security. We hebben nog een kwartier voor we gaan boarden en halen snel een broodje. We vliegen om 15.00uur, alle vliegtuigen die vertraagd zijn staan netjes aangegeven op het bord, maar om 15.00uur zitten we nog te wachten en verdere informatie krijgen we niet. Om 16.00uur mogen we dan eindelijk instappen, krijgen we te horen dat er nog 9 vliegtuigen voorrang hebben op ons. Pas 5kwartier later gaan we dan eindelijk de lucht in! De vlucht neemt 5kwartier in beslag en als we aankomen op de luchthaven en we de tassen weer hebben, zie ik al aan de buitenkant dat het foute boel is. Twee shampoo flessen hebben zitten lekken, bah! Alles zit er onder! We lopen naar buiten en ik had in het vliegtuig opgevangen dat er een gele en een witte taxi is, de witte taxi zou bijna 3x goedkoper zijn dan de gele. Dat blijkt dan ook wel gezien iedereen de witte taxi neemt. We sluiten ons aan in de rij en na een kwartiertje stappen we in. De chauffeur kent het hotel niet en ook de straatnaam zegt hem volgens mij ook niet veel. Het is druk in de stad en de rit duurt bijna een uur, terwijl volgens de gegevens het nog geen 9km rijden moet zijn. Met veel vragen komen we dan eindelijk na een reis van 11uurtjes aan in ons hotel. Het ziet er netjes uit en we krijgen zelfs een upgrate! Wat een ruime en nette kamer! En een mooie inloopdouche! Stiekem vond ik dat we het wel verdiend hadden...maar dat begrijpen zij natuurlijk niet. We hebben honger en nemen beneden plaats om te eten. De rest van de avond beetje hangen op de kamer, Cebu ziet er net zo uit als Manilla.. ik kom er liever in het donker niet op straat.
we gaan nog even verder lezen mooie verhalen groetjes ons