Drake Bay

26 maart 2017
Manuel Antonio - Drake Bay
Mirians Place Drake
 

Vandaag gaan we naar Drake Bay, vanaf hier kunnen we Corcovada NP in wat volgens de boeken onwijs mooi moet zijn! Om hier te komen heb je verschillende opties. Per vliegtuig, per boot of zelf rijden. Aangezien er overal staat dat Drake Bay het makkelijkst te bereiken is per boot vanaf Sierpe, doen wij dat natuurlijk niet! Na wat onderzoek moet het goed te doen zijn om hier met de auto te komen in het droogseizoen. Aangezien we aan het einde zitten van het droogseizoen moeten de rivieren deels droog staan. Ik zit hier toch een beetje mee in mijn maag aangezien ik niet weet wat ik precies kan verwachten. Natuurlijk hebben we op de gekste wegen door Australië gereden, maar toch!

Wouter heeft me flink moeten overtuigen dat dit echt wel te doen moet zijn en we besluiten om vroeg te vertrekken zodat we alle tijd hebben. We rijden dan ook om 06.30uur weg. Het eerste stuk is nog snelweg en dat rijd natuurlijk wel lekker door. Het tweede stuk is richting Rincón wat ook zeker nog goed te doen is. Vanaf daar gaan we het onverharde pad op voor 30km. Ik had van alles in mijn hoofd zitten, maar dit stelde echt zo niets voor! Ik snap dat je hier inderdaad in het regenseizoen liever niet komt met de auto. In het eerste riviertje kon mijn grote teen nog niet eens verzuipen. Ik merk dat Wouter dat eigenlijk wel jammer vind. Voor ons staat een auto stil op de weg, we zien dat hij gestopt is voor een overstekende luiaard! Wow.. ze zijn sneller dan ik had verwacht! Snel een filmpje genomen, maar voor ik het wist zat hij al in het gras. We hebben nog even gekeken hoe hij omhoog klom en daarna rijden we verder. De volgende 4 rivieren worden al iets breder, maar kwa diepte zeker niet meer dan 20 cm. De laatste rivier is breder, dieper en wat meer stroming. Als we daar door heen rijden ziet Wouter een kentekenplaat in het water liggen. Wouter verzameld deze van over de hele wereld en worden opgehangen bij ons in de schuur. Deze moesten we hoe dan ook mee nemen.

Natuurlijk wil meneer even heen en weer rijden voor een filmpje, het blijft toch kinderspel!

We komen ruim op tijd aan, 10.30uur, en gaan opzoek naar ons hotel. Op booking.com wordt er gesproken over Mirians Place Drake , maar bij aankomst blijkt het Cabinas Casa Miriam te heten. We waren hier natuurlijk allang voorbij gereden, maar aangezien we bij navragen aan locals terug gestuurd werden ben ik toch maar naar binnen gelopen.

We zweten eerst even uit, in de auto hebben we airco en die werkt goed kan ik jullie vertellen. We proberen deze niet lager de 22graden te zetten om het verschil niet te groot te maken. We maken even contact met het thuisfront, fijn om weer even wat stemmen te horen.

We lopen richting het strand opzoek naar een restaurant om iets te eten. De boot vanuit Sierpe arriveert net, even mensen kijken die door het water moeten lopen. Bij het restaurantje gaan we zitten en het eten smaakt goed. We wandelen verder en bijna aan het einde van de baai zit nog een restaurant met prachtig uitzicht op zee. We drinken hier iets, vocht kunnen we wel gebruiken namelijk.

Eigenlijk hebben we verder niets meer gepland staan, morgen gaan we opnieuw duiken en overmorgen worden we mee genomen door een gids die ons alles gaat laten zien in Corcovada NP. We doen een wasje weg werken en hangen dit lekker buiten op, jammer dat de zon er net niet op kan staan. Het is helaas nog niet droog geworden.

We gaan eten bij een bbq restaurant dat hier om de hoek zit. Volgens de recensies moest je niet raar opkijken over de drukte daar, want dit restaurant staat heel goed aangeschreven. We hebben heerlijk gegeten, wel duurder dan gemiddeld, maar dan krijgt Wouter wel zijn T-bone.

27 maart 2017
Drake Bay
Mirians Place Drake
 

Met een paar koekjes op rijden we om 06.30uur richting de duikschool. Hier waren we gisteren al even geweest om alles te passen, zodat dat nu niet meer nodig was. We zijn vroeg en er wordt ons koffie en thee aangeboden, dat is wel weer eens lekker! Vanaf het restaurant heb je prachtig uitzicht op de zee, maar dan betaal je ook wel 200euro per nacht.

Iedereen verzameld zich en de laatste papieren worden ingevuld, er gaan twee boten richting Cano Island. Zowel voor snorkelaars als voor duikers. Het is een uurtje varen en onderweg stoppen we als we dolfijnen zien zwemmen, pikken we die ook nog mooi even mee! Cano Island staat bekend om een van de beste duikplekken van Costa Rica. Niet zo zeer om het koraal maar om het aantal vissen wat je kan zien.

Als we aankomen zien we een mooi eiland, we worden hier eerst afgezet en krijgen te horen wat het plan is en er worden duidelijk afspraken gemaakt. Alles gaat heel relaxt en het genieten is eigenlijk al begonnen. We zitten klaar om onze duik te maken en gaan het water in. Wat ons direct al opvalt is dat we veel meer zicht hebben en het water veel warmer is dan onze eerdere duiken die we meer in het noorden hebben gemaakt. We gaan naar beneden en we zien de eerste whitetipsharks al liggen. Deze doen eigenlijk niets en blijven rustig liggen op de bodem. De eerste 10 minuten zat mijn duikbril nog steeds niet lekker, maar nadat ik dat eindelijk opgelost kreeg kon ik pas echt gaan genieten van de duik. We hebben echt grote scholen met vis gezien en in allerlei soorten en maten. Er was wel stroming, maar dat was goed te doen.

Na de eerste duik gaan we terug het eiland op en krijgen we drinken met koekjes. Tussen de duiken wordt een uur gewacht. We lopen even lekker de zee in, het water is echt heerlijk! Tijdens de tweede duik komen we grote pijlstaartroggen tegen, deze lagen verscholen op de bodem. Ook hebben we een aal en een octopus gespot. Het zicht was nu iets minder en de temperatuurverschillen onder water kon je goed voelen. We hebben echt 2 mooie duiken gemaakt. Volgens de boeken kun je nog beter duiken in Cocos Island, maar dan zul je wel tijd nodig hebben en met name veel geld. Dit eiland ligt ruim 500km van de kust af. Als we terug zijn wordt een heerlijke lunch neergezet op tafel, koken kunnen ze hier wel. We maken praatjes met de rest van de groep en zo krijg je nog leuke tips te horen.

We pakken een douche en nemen plaats op onze veranda waar je de ara’s hoort en heen en weer ziet vliegen, wij houden er van! We maken nog een wandeling op het strand voor we gaan eten bij hetzelfde restaurant als waar we gisteravond ook hebben gezeten. Het eten was erg lekker en het zit praktisch om de hoek. Gisteravond was het echt heel druk, nu zaten we met 3 andere Nederlanders te eten. Ze hadden de vreemdste verhalen en aparte opmerkingen, wat zij alleen niet wisten is dat wij alles konden horen. Nadat ze ons een fijne avond wenste in het Engels, heb ik maar in het Nederlands terug geantwoord. Wie weet denken ze nog na over de gesprekken die ze hebben gevoerd.

28 maart 2017
Drake Bay – Los Mogos
Mirador Osa
 

De wekker loopt al om 04.45uur af, het is nog donker buiten en wij proberen zo zachtjes mogelijk alle spullen bij elkaar te verzamelen en dit in de auto te stoppen. We gaan vandaag  eerst naar NP Corcovada en daarna rijden we verder. We kregen gisteren de vraag of we willen ontbijten voor we vertrekken, jammer dat we dat niet eerder hadden geweten voor gisterochtend. We hadden al doorgegeven wat we willen hebben en om 05.15uur zitten we dan ook al aan het ontbijt. Het begint ondertussen iets lichter te worden en we genieten van de geluiden van de vogels die druk in de weer zijn.

We worden door de eigenaar naar een hotel gebracht waar we moeten verzamelen voor de tour. We krijgen ons lunchpakket al aangeboden, we wisten dat er een lunch bij inzat.. maar dat je hier ook mee moest slenteren?! ( we hadden 2 flesjes drinken en dat waren er nu 6 geworden, dat is best een gewicht om mee te nemen met deze warmte! ) Na een uur varen komen we aan in Corcovada bij Ranger Station Sirena. Het instappen in de boot is nog een hele klus! De golven waren vrij hoog en je moet door het water lopen om in te kunnen stappen. We hadden onze wandelschoenen aangetrokken en voor het in en uitstappen zouden we op onze blote voeten doen. Anders moet je ook nog slepen met je slippers. Wat wij alleen niet wisten is dat je bij aankomst een flink stuk moest lopen door het water op gladde stenen. We doen het rustig aan en proberen de korte broeken droog te houden. Jammer als andere dan vrij hard kunnen spetteren door het water heen. We hebben 8 personen in de groep, veel groter had de groep niet moeten zijn. Je loopt achter elkaar en als de voorste iets ziet is het dier al weer verscholen voor je het weet. We proberen dan ook zeker niet achteraan te lopen. Het is hier een groot dierenparadijs en onze gids is volgens mij vrienden met alle dieren, communiceren met hen ging prima! We hebben natuurlijk apen gezien, maar nu in het bijzonder ook de Spidermonkey. De miereneter met een kleine, luiaard met een jonkie, tapiers, toekans, neusbeertjes en wasbeertjes en vele vogels. We hebben daar 5uurtjes gelopen waarvan we nog geen half uurtje hebben gezeten, veel kunnen genieten van deze omgeving! Het was weer erg warm vandaag en we zweten ons helemaal kapot, niet alleen wij hoor! Geen zuchtje wind was er te bekennen. Het was dan ook echt even genieten om op volle toeren terug te varen met de wind door je haren. Na een uurtje stappen we weer uit de boot en lopen we terug naar ons verblijfje waar we de auto mochten laten staan. De warmte komt je weer tegemoet vliegen, pff! We nemen wat drinken mee voor onderweg en zoeken snel verkoeling bij de airco in de auto. We rijden alvast een stukje terug zodat we morgen dichter bij een nieuw NP zitten. Aangezien we niet precies weten waar de ingang daarvan zit, hebben we besloten om daarvoor te overnachten, dan zien we morgen vanzelf de borden wel aan de kant van de weg. We hebben een bungalow gevonden aan de kant van de weg waarbij we een waanzinnig mooi uitzicht hebben. We komen daar rond 16.00uur aan en we krijgen te zien waar onze bungalow en het zwembad zich bevind. Het eerst wat we doen is zwemkleding aantrekken en het zwembad induiken, we moesten even afkoeling. We nemen daarna direct een douche en nemen plaats in het restaurant wat er bij hoort. Wat een waanzinnig mooi uitzicht hebben we vanaf hier, echt een super plek voor een overnachting op je door rij route! Als het een klein beetje begint te miezeren zien we zelfs de regenboog opkomen. Ook zit het hier vol met vogels en hebben we de Ara en de Toekan al gespot. Wouter kon nog even samen met de eigenaar mee kijken met het voetbal en zit daarna met zijn verrekijker en de camera in de weer bij het spotten van vogels. Wij zitten hier voorlopig nog wel even te genieten!