Negros

24 april 
Dauin
Aqua-Landia resort

We zijn al weer vroeg wakker en blijven nog even rustig liggen tot 6.45uur. We trekken ons zwemkleding alvast aan en nemen buiten op ons terras plaats. We ontbijten en pakken daarna de tas verder in voor een dagje duiken. 

We worden om 07.45uur netjes opgepikt en we rijden naar het dive café. Hier passen we onze uitrusting en maken we kennis met de anderen. We zijn met 4 duikers en 2 snorkelaars op een mooie grote boot. De beste boot en uitrustingen die we tot nu toe hier hebben gezien, wellicht komt het door een Europese eigenaar die de eisen iets hoger legt. 

We vertrekken naar Apo Island, dit neemt 45 minuten in beslag. Onze eerste duik is in duikstek Chapel. We maken een rustige duik, het koraal ziet er zoveel beter uit dan op El Nido en Coron! We zien van alles; een aal, een schildpad, kleine waterslang, zeeslakken en natuurlijk allerlei soorten en maten aan vissen. 

Als we net weer op de boot zitten komen er dames aan met allerlei tassen vol met kleding, petten en omslagdoeken om te verkopen. Wouter vond het toch stiekem wel leuk om een shirt te kopen, ons eerste souvenir is binnen!

Onze tweede duik maken we bij West Rock, de stroming is hier sterk en dat merk je ook direct aan het zicht. We tikken de 30meter aan, maar eigenlijk hoeft het van ons niet. Het is er veel donkerder, kouder en minder mooi om te zien. Als we weer rond de 10meter diepte zitten zie ik in eens een schildpad.. en ik zie er nog eentje voor me zwemmen.. ik geef Wouter een sein van wat ik zie, maar de andere duiken al verderop. En dan zien we zelfs op dezelfde plek nummer 3 liggen, echt een mega grote. Toevallig zeiden wij nog voor de duik tegen elkaar dat de schildpadden die we zien zo klein zijn vergeleken met Australië en Bonaire. De andere hebben door dat we even achter waren gebleven en ik geef ze het sein dat we 3 schildpadden zien. Ook zij komen even kijken. Als we verder duiken begint de duik nog leuker te worden. In totaal hebben we er 9 gezien op deze duik, wat super veel voor een duik! 

We lunchen als we weer op de boot komen, we mochten van te voren al aangeven wat voor sandwich we wilden hebben. Een lekker simpel hapje voor de middag. We hebben een tijdje rust voor we onze derde duik gaan maken en als we om ons heen kijken is de hele boot aan het slapen. Wat kunnen de Filipijners snurken! We moeten er gewoon om lachen en natuurlijk kon ik het niet laten om even een foto te maken.

Onze derde duikstek is .... . Dit vonden wij de minste duik. Weinig koraal en veelal zand. We zien hier wel veel zeekomkommers.

We varen terug en het lijkt alsof de hele stad in het water is geploft. Een Filipijnen bij elkaar! Spelend in het water, aan het volleyballen op het 'strandje' een stoelen wat ze mee genomen hebben.. erg grappig om te zien. Het is weekend en vakantie voor de kids. In het café nemen we nog wat te drinken en maken we ons logboek in orde. Natuurlijk wordt er gevraagd of we morgen interesse hebben om mee te gaan, maar morgen willen we graag een scooter huren om naar Twin Lake te rijden. Even een dagje het binnenland in. We vragen of we hier in het centrum iets kunnen huren want we begrepen dat dat namelijk niet kon. Maar hij had wel een goede vriend die scooters af komt leveren en weer komt ophalen voor een leuke prijs. Hij belt en regelt voor ons dat er morgenochtend om 09.00uur een scooter voor ons klaar staat bij ons resort. Echt top! Ben benieuwd morgen!

Terug in het resort willen we graag het zwembad in, maar we hadden bedacht om ons eerst even af te spoelen. Geen elektriciteit en geen water, dan maar zo het zwembad in. Het zwembad zit vol met kinderen die een familieuitje hebben, natuurlijk zien wij er erg interessant uit! 'What's your name? Are you married? Do you have doughters? You look so prettty!' Dat laatste kon ik anders niet terug zeggen, allemaal kapotte tanden in die mondjes. En maar springen vanaf de rand, terwijl wij al expres in een apart stukje waren gaan zitten. We gaan er maar uit, elektriciteit werkt weer, maar we hebben nog geen water. Als er een klein beetje druk op de kraan staat frissen we ons toch maar op.

We blijven eten op het resort en we bestellen om 17.30uur ons eten. Pas als de hele familie het park verlaten heeft en het daarmee direct uitgestorven lijkt, krijgen we dan eindelijk om 19.00uur ons eten. Het lange wachten was het wel waard, we hebben heerlijk gegeten.


25 april 
Dauin
Aqua-Landia resort

We hadden hier 3 nachten geboekt omdat we nog niet wisten hoe we de laatste dagen in wilde vullen. We hebben gisteren gevraagd of we een nacht langer konden blijven, maar aangezien de manager hier over gaat proberen we het vandaag opnieuw. Met veel moeite (Engels is niet voor iedereen van zelfsprekend hier) komt uiteindelijk het antwoord dat we inderdaad een nachtje langer mogen blijven.

We waren eigenlijk niet van plan om op het resort te ontbijten, maar gezien we afgesproken hebben dat de scooter om 09.00uur gebracht zou worden en het nog maar 08.00uur is, leek het ons toch makkelijker om alvast wat binnen te hebben. Als we net onze bestelling hebben doorgegeven vraagt er iemand of wij een scooter gehuurd hadden omdat er iemand buiten de poort aan het wachten was. Die is er vroeg bij! Wouter handeld alles af en we hebben de scooter 24uur tot ons bezit. We ontbijten en willen afrekenen, vragende blikken.. 'Breakfast is all included!' Volgens onze papieren niet, maar wij zijn natuurlijk niet de moeilijkste! 

We gaan op pad met de scooter en moeten eerst naar Dumaquete, een drukte! Wouter weet zich aardig mee te slepen in het verkeer. Van links en rechts wordt je ingehaald, invoegend verkeer wat zomaar invoegd, je moet op kruispunten gewoon voorrang nemen. Pff.. echt een gaos! Als we de stad door zijn wordt het weer wat rustiger en kunnen we genieten van het mooie ritje door het binnenland. Prachtige uitzichten en ook het binnenland is groen, echt genieten zo! We moeten wel steil omhoog, maar gelukkig hebben we prima wegen om op te rijden.

Voor we naar de Twin Lakes mogen moeten we natuurlijk betalen. P100 pp, P10 voor de scooter en P2 voor parkeren. Snap jij waarom ze de laatste 2 apart berekenen? 

We beginnen aan een afdaling wat ons brengt naar de eerste lake. Het is wat bewolkt en het ziet er niet zo spectaculair uit. Als je naar de 2e lake wil, kun je kiezen door een boot te nemen (uiteraard tegen betaling) of door zelf te lopen. We hadden al rekening gehouden met het laatste en onze schoenen aangetrokken. We hadden gelezen dat de wandeling ongeveer 40 minuten betrof en dat de tocht over rotsen ging. Je moet een redelijke conditie hebben hier voor, wat een klim naar boven. Maar... we lopen eindelijk in een stukje natuur en we zien vlinders, vogels en hagedissen. Onderweg proberen we nog wat op de foto te zetten, maar dat is nog best lastig. We komen aan bij het uitkijkpunt, vanaf hier zien we beide lakes liggen en we komen even bij. Bij de 2 lake nemen we echt pauze en eten en drinken we wat voor we de route weer terug moeten lopen. Gelukkig is dit dalend en dat loopt toch vaak iets minder zwaar. We nemen plaats in het restaurant voor een drankje en rijden daarna weer terug naar ons resort. We verlangen gewoon even naar een duik in het zwembad. Wouter voelt zich weer even 11jaar oud. Met een bal gooien en gebruik maken van de grote band die in het water drijft, we hebben het hele zwembad voor ons zelf. We drinken wat aan het barretje in het water en nemen daarna een douche. We hadden gelezen dat er iets verderop een ferry moet zitten richting Apo Island en wij willen daar heel graag snorkelen tussen de schildpadden met onze camera. We gaan opzoek naar de ferry om er achter te komen op welke tijden ze gaan, helaas blijkt er geen ferry te gaan. Dan optie 2.. we rijden naar het dive café en zij gaan morgen weer naar Apo Island. In plaats dat we mee gaan duiken, gaan we nu mee om te snorkelen. We regelen dat de scooter morgen opgehaald wordt bij het dive café. 

We tanken de scooter af en rijden naar ons resort om te eten, koken kunnen ze gelukkig hier! Ik zou best wat recepten mee naar huis willen nemen.


26 april 
Dauin
Aqua-Landia resort

Inprincipe kun je vanaf 07.00uur ontbijten, maar aangezien we op tijd weg moeten vragen we om 06.30uur of we wellicht al kunnen ontbijten. Dit is geen probleem gelukkig. We ontbijten en rijden op de scooter naar het Dive café. Simon staat ons al op te wachten en gaat alles regelen voor onze scooter die door een vriend van hem opgehaald gaat worden. We worden weggebracht naar een andere boot vandaag, deze is zelfs nog groter en luxer. We zijn met een grotere club vandaag voor het snorkelen. Aangezien je toch je eigen gang kan gaan hebben we hier eigenlijk geen last van. We varen naar Apo Island en stoppen op dezelfde duikstekken als eergisteren. We zijn als eerste het water in en het duurt even voor we de eerste schildpad vinden, deze zwemt voorbij en is best lastig bij te houden. De tweede blijft meer in onze buurt en dan kunnen we lekker foto's maken. Het is een beetje bewolkt waardoor het best lastig is met de lichtinval in de camera. 

Maar aangezien we daarna nog 2 tegen komen kunnen we blijven oefenen met free diving en zo stil mogelijk een foto nemen. We boffen met deze eerste snorkelstek! 

Op de tweede plek komen we weer 4 schildpadden tegen. Zelfs 2 grotere, een daarvan bleef rustig zitten en van het koraal eten. Het blijven toch hele mooie dieren! We kunnen zelfs met ze mee zwemmen, hoe gaaf is dat! Ook zien we nog een zeeslang.

Op de derde plek komen we eerst een murena tegen en daarna nog een schildpad die zich probeerde te verstoppen wat niet lukt voor deze 2 speurneuzen. Natuurlijk hebben we ook genoten van de vissen en het koraal, want het is echt een super mooie omgeving hier.

Als we aan boord zijn zien we in de verte een kopje van een schildpad omhoog steken en even later eentje vlak voor de boot. Helaas varen we al weer terug, maar we hebben ons prima vermaakt op onze laatste dag op Negros. 

We pakken een tricycle om terug te komen in ons resort. We zijn vroeg terug, eigenlijk wel lekker. We maken graag gebruik van ons terras tot we gaan eten.


27 april 
Dauin - Manilla
Guijo suites Makati

Wouter is om 05.00uur al klaar wakker. Ik probeer me nog een paar keer om te draaien en weet het te rekken tot 06.00uur. Daarna begin ik alles maar op te rollen en bij de juiste tassen te leggen. We hoeven pas om 10.00uur weg, maar ach..het kan maar gedaan zijn. Om 07.30uur gaan we ontbijten, de tassen staan zo goed als klaar. We relaxen nog even door wat te lezen, te internetten en tv te kijken. We hadden gevraagd wat een airportshuttel kostte, P750, dat vond ik erg veel gevraagd. We hebben de tijd en besluiten met de bus te gaan. We wachten bij de weg en zwaaien als er een bus komt,  de bus rijdt door en geeft het teken van 'Sorry, ik zit echt helemaal vol.' Helaas gebeurt het bij de volgende 3 bussen weer. Het is erg warm vandaag en hebben nauwelijks schaduw bij de weg. Als een tricycle stopt vraagt Wouter wat het kost om ons weg te brengen naar het vliegveld. Hij wilde er graag P500 voor hebben en wij maken er P400 van en gaan uiteindelijk akkoord voor P450. Ik weet niet of die man dacht dat we haast hadden, maar voor zn rijgedrag een vette onvoldoende. Als iedereen netjes achter elkaar aan rijdt omdat het nou eenmaal druk is, schiet hij er links of rechts voorbij. We zijn natuurlijk veelste vroeg op het vliegveld, al om 11.00uur. We vliegen om 14.05uur en vanaf 12.00uur kunnen we inchecken. We moeten dus nog even wachten in een best wel warme ruimte. Het inchecken gaat niet heel vlot terwijl we toch als 5e in de rij staan. We hoopten nog wat te kunnen halen voor de lunch, helaas blijkt dit zo klein te zijn dat het uit draait op chips. Broodjes kun je hier niet krijgen. Helaas krijgen we om 14.00uur te horen dat we pas om 14.50uur gaan boarden, met een vertraging van 1.5uur gaan we de lucht in. We hebben een plek bij de nooduitgang, dat betekend lekker veel beenruimte. De tassen hadden we opgeborgen boven ons en Wouter heeft zoals altijd in het vliegtuig zijn buideltje bij hem. Dit keer kregen we te horen dat dat niet mocht want het gangpad moet vrij zijn. Weet je hoe klein het tasje is? Het past zelfs in de stoel voor ons. Maar het moest perse opgeborgen worden. Om 18.30uur hebben we alle tassen weer in ons bezit en lopen we naar buiten om te kijken hoe ons weg kunnen laten brengen. De eerste taxi vroeg P1350, de tweede wilde P1750 hebben, maar dat is gewoon veelste veel voor 8km. Even verder op maken we een deal voor P700. We krijgen een chauffeur die we mogen volgen en deze staat op een andere parkeerplaats. Het lijkt of ze zelf handelen en met eigen auto's rijden. Als we bij de auto zijn wordt er weer een ander chauffeur aangewezen. Wouter was het zat en vertrouwde het niet meer. Dan zien we een lijn staan voor de gele taxi's, dit moet een stuk goedkoper zijn en nemen plaats in de rij. Het is niet erg om te wachten, maar dan moeten er wel taxi's rijden! En wat je ook nog hebt, ouderen en gezinnen met baby's /kinderen krijgen voorrang op de rest. Alsof die niet kunnen wachten in een rij waar heel veel stoelen zijn? Al met al... Na ruim een uur wachten worden wel dan eindelijk weggebracht naar ons hotel. Alleen is het weer mega druk op de weg en kost het de chauffeur een dik uur voor we arriveren. Maar met fooi betalen we P300, wat een verschil eigenlijk! Na 10uur reizen zijn wij het wel weer zat, we pakken een douche en nemen plaats in het restaurant. Weer iets wat wij niet begrijpen; Je drinken niet op voorraad hebben. Ze hebben alleen Pepsi light en maar 1 blikje 7Up. Jammer als je beide 7Up wilt hebben. Maar... welkom in Manilla, de prijzen stijgen weer enorm. 


28 april 
Manilla
Guijo suites Makati

De kamers zijn vrij gehorig en als er nog mensen moeten komen of in de nacht moeten vertrekken krijg je dat mee. Ook is het erg benauwd en zetten we de airco maar aan voor de rest van de nacht. We blijven lekker wat hangen en draaien in bed, want echt een planning hebben we niet voor vandaag.

We douchen en nemen de lift naar de ontbijtzaal. Iedereen heeft een gratis ontbijt wat bestaat uit een buffet vorm. Er staat een kok die vraagt hoe je je ei het liefst wilt hebben en deze wordt netjes bij je tafel afgeleverd. Koffie kun je pakken, maar thee staat er niet. Als je het vraagt krijg je het wel, maar ik snap niet dat zoiets niet standaard erbij hoort. 

We kijken op Google maps waar de shopping malls zitten. Het moet 18 minuten lopen zijn en met de auto zul je zeker niet veel eerder aankomen. We wandelen naar Ayala shopping mall, het is bewolkt maar we zweten ons helemaal weg. Het is hier echt heel warm in de stad! We vragen de weg een paar keer en uiteindelijk komen we waar we wezen moeten. Wat direct bij Wouter opvalt en wat ook een van de redenen was om hier te kijken; Hardrock Café. Helaas blijkt de winkel nog dicht te zijn. We gaan naar binnen en kijken onze ogen uit. Wat groot hier! Aangezien we echt dorst hebben gaan we eerst drinken en daarna lopen we langs de winkels. Eigelijk niet echt ons ding, maar we zijn opzoek naar de Billabong zaak. Dit vinden we allebei altijd erg leuk om te neuzen. We lopen en lopen maar kunnen niets vinden in dit grote gebouw. We vragen het bij de balie, maar ze zegt dat er geen winkel is en evt kunnen we kijken in een winkel die meerdere merken verkopen. Dit doen we, maar als we er naar vragen weten ze van niets. Het hardrock café winkel is open en we nemen een kijkje binnen. Wouter koopt altijd een t shirt, dus dat wil die nu natuurlijk ook doen om een nieuw exemplaar toe te voegen aan zijn collectie. Normaal heb ik een hekel aan die shirts, maar deze is wel erg leuk. We drinken nog iets in het café waar ik echt schrik van de prijzen. We rekenen P220 voor 2 drankjes af wat normaal nog geen P100 is.

We nemen een taxi naar een ander winkelcentrum; Rockwell Power Plant Mall. We doden de tijd op deze manier en zoeken naar de Billabong zaak. Volgens Internet moet deze aanwezig en open zijn vandaag, maar na zoeken en navragen blijkt deze hier niet meer te zitten. Balen! 

We pakken weer een taxi en laten ons afzetten bij SM Mall of Asia. Een heel groot winkelcentrum, maar echt, je doet ons hier toch geen plezier mee. Van de zon naar de arco en van de airco naar de zon... we zijn er klaar mee en nemen een taxi naar ons hotel. De douche onder en de airco aan... pas als het weer wat afkoelt buiten gaan wij opzoek naar een restaurant. 

We hebben een korte nacht voor de boeg. De wekker staat op 03.00uur en de taxi staat om 03.30uur voor ons klaar om richting het vliegveld te rijden. We zullen om 06.40uur de lucht in gaan en komen rond 20.00uur aan in Amsterdam. 

Ik vind het niet zo erg om weer terug te keren. We hebben prima weer gehad en hebben leuke dingen kunnen doen samen. Helaas is het een land wat ook een hoop ergenissen oplevert, of we hier ooit nog terug komen? Dat zal de toekomt bepalen, maar voorlopig zeg ik van niet.